Kimlik

Ana-oğul gıcık kalktık bugün. Aslında ben normal kalktım da küçük bey sabah sabah kendine benzetti beni. Her şeye itiraz etti, sorun çıkardı ve ben alttan aldım. Evdeki huzurun yolu bu. Birileri evde kendini kötü hissediyorsa anlayış göstereceksin 6 yaşında olsa bile.

Tamam sabır gösteririz dediysek de suyunu çıkartmanın alemi de yok değil mi? Baktım ben alttan aldıkça tontalak tepeme çıkıyor. Geç kalacağız ve adam giyinmem diyor. Erayyy çabuk giyin, beni yanına getirtme dedim sonunda en Türk annesi halimle. Kaşlarını çattı veeee

Sen benimle emir vererek mi konuşuyorsun, sen kendini kim zannediyorsun

dedi. Şaşırdım. Sinirlendim sinirlenmesine de sahi ben kimim?

Öncelikle ben kendimim. (Orta denge kavramı olmayan, kitapsever, kahve höpleten vb....)Bunu ne demekse. Kendim deyince Eray'ın sabah aklıma lafı geldi. Yeri geldiğinde inanılmaz gıcıklaşabiliyor ama oğlum olduğu için demiyorum çok da komiktir kendileri. Sinirliyim ya soruyu Eray'a değil babasına soruyorum. Küçük bey tuvalete gitti mi ? Erol'da ben görmedim gittiğini dedi. Tontalak karıştı lafa. Valla annecim ben de kendimin gidip gitmediğini görmedim dedi. Gel de gülme şimdi.

Sonracığıma birinin eşiyim, bir çocuğun annesiyim, bir ana-babanın evladıyım, birinin kardeşiyim, ahretliğim, çalışanım, çalışan bir anneyim (çalışan ile çalışan anne olmak arasında var ya acayip fark var), Fenerbahçeliyim, yorgun savaşçıyım..Bazen bazı kimliklerimin sorumluluğu ağır gelse de kendilerini pek severim.

Eray'da bu aralar kimliklerine yeni bir kimlik eklemek için pek aceleci. Mesela ne mi? Birinin eşi ve birinin babası olmak.. Taktı evlenmeye ama ne takma. Hatta pazarlık bile yapıyoruz ciddi ciddi

-Annecim 20 yasında evlenebilir miyim?
-hayır daha okulun bitmemiş olur
-21
-hayır
-askere gideceğim di mi?
- evet askerlikte var
-22 yasında evlenebilir miyim?
-hayır
-23
-Eray iş kuracaksın falan 23 yaşında olmaz
-peki kaç yaşında
-30 olabilir mesela
-30 mu yok daha nelerrrrr..25 olsun o zaman
-26 da anlaşalım
-anlaştık

Oğlunu da babasının kendisini gezdirdiği gibi gezdirecekmiş beyefendi. Müzelere gideceklermiş.

Böyle bir sorumluluğu alma konusunda aceleci olan oğlum bayram tatilinde de

'İşte ben buna hayat derim. Ohhh okul yok, ödev yok. Sürekli tembellik var. Hayat budur işte diye höykürüyordu'.

 

Ne diyeyim ki; inşallah bazı kimliklerini doğru zamanda, doğru yerde ve doğru kişilerle edinir.

Not: En sonunda İzleyiciler bölümünü ekledim pek bi mesudum:))