Yeni iş

Annem uyarmıştı beni zaten taaa yıllar yılar önce..Şöyle ki...

Erol'la çıkarken bunu bilen konu komşu istemeye gelecekler mi? diye bir süre bu soruyla meşgul etti gündemi. İstediler. Bizimkiler de verdiler gittiler. Sonra söz ne zaman demeye başladılar bende söz olduğu zaman haberiniz olur demek çok istesem de demedim. Söz oldu sıra nişana geldi, nişan bitti, evlilik bitti derken evliliğin daha başlarında çocuk düşünmüyor musunuz dediler. Ohaaaa.. Aç parantez biliyorum ahretliğim ne düşündüğünü. Seninle ortak bir dilimizin,geçmişimizin olmasını çok seviyorum kapa parantez..

Neyse efendim nerede kaldık. Ha çocuk diyorduk. Tontalağımı kucağıma aldım bebemin kırkı çıkmamış ikinci çocuğu düşünüyor musunuz demez mi biri. Şaka mısın arkadaş sen demeyi istesem de yine diyemedim. Ne yaptım arkasından anneme söylendim. Annem dedi bu işler böyle. Söz olur nişan derler, nişan olur evlilik derler, evlilik olur çocuk derler, çocuk olur kardeşsiz olmaz derler, kardeş olur başbakan üç dedi derler..

Çalışmayı bıraktım iş bulamadın mı hala dediler. Kaç kere aramıyorum ki bulayım dedim. Sonra
İstanbul'un en iyi üniversitesinde okudun evde oturmak için miydi dediler. Evde oturmak için eğitimsiz olmak mı gerekir bu mutlu olmak ya da olmamakla ilgili hatta şartlarla ilgili dedim. Sonra hiç demedim, sonra hiç duymadım hatta sonra hiç görmedim.

Bir süre önce arkadaşım yargıya varmadan adam gibi bir soru sordu 'Çalışmayı düşünüyor musun' dedi. Galiba ben o defteri kapıyorum birşeylere en baştan başlamak istemiyorum dedim. Bu cümleyi kurduğumun ertesi günü telefon geldi, bu cümleyi kurduğumun üçüncü günü apar topar işe başladım. Hem de çocukluğumun en mutlu günlerinin geçtiği yerden.. O yüzden bu aralar yazamadım. Adapte olmaya çalışıyorum bu tempoya. Unutmuşum bu tempoyu, bu yorgunluğu:)

Bu arada tontalağa da çalışmaya başlayacağım sen ne dersin dedim. Çalış tabi sen çalışırsan daha çok paramız olur, zengin oluruz dedi. Çocuk paraya sattı beni iyi mi:)

Öyle bir yer ki burası öğle tatilinde parkta dolaşabildiğim bir yer. Binalar arası bir evrak bırakırken omzuma şalımı atıp temiz havayı içime çekip laleleri seyredebildiğim bir yer. Sanat dolu, el emeği göz nuru dolu bir yer.Dezavantajları da yok değil tabii. Ama ben şu an sadece güzellikleri görmek istiyorum. Ne kadar burada olurum bilmiyorum sadece şunu biliyorum olduğum kadar tadını çıkarmaya çalışıyorum.