Gözlerimin kıymetini bilemedim

Hayvanlardan çok korkardım özellikle köpeklerden. Korkmam onları sevmediğim anlamına gelmez ki sadece elleyemem.Benimde kendime göre nedenlerim var tabii. Annem küçükken hatırlarım köpek var orada gitme derdi,köpeklerle korkuturdu doğru değildi elbet yaptığı ne yapsın o da öyle görmüştü.. 6 köpek saldırmıştı bana mesela o günü unutamam.Yok yok bir şey olmadı bana şanslıydım. Havlayarak yanıma geldiler,çıldırmış gibiydiler,çevremi sardılar onlarla muhatap olacağıma dedim 15-20 basamak olacak şekilde bir yükseklikten attım kendimi çok şaşırmış olacaklar ki mal mal bana baktılar.Çevredekiler saolsun hızır gibi yetiştiler köpekleri uzaklaştırdılar, bana yardım ettiler.Eve gittiğimde annem kapıyı açtı ne oldu bu halin ne diye çığlık attı tabii üzerim başım perişan o kadar çok ağladı ki benimle... Yazık helak oldu kadın

Uzun bir süre çıkamadım bu olayın etkisinden, köpeklerle karşılaşmayayım diye yolu mu uzatmadım, otobüsten indiğim yerden annem mi almadı, ablamın iş yerine gidip beni arabayla eve mi bırakmadı her yolu denemedim. Hatta yürümece 5-6 dakikalık yolu taksiyle bile gitmişliğim vardır bir dakika da....Elbet bir gün karşılaşacaktım onlarla karşılaştım da ama kesinlikle karşılaştığımda ne yaptığımı anlatmam, anlatıp da karizmamı bozdurmam. Hem nasıl anlatırım ki yokuş aşağıya inerken köpekle karşılaştığımı köpeği görür görmez yokuş yukarı koşmaya başladığımı hiç ama hiç tanımadığım adamın arkasına saklandığımı sonra beni kurtarın diyip ellerine yapıştığımı ve adamı hiç bırakmadığımı... Sonra yüzsüzlükle eve kadar kendimi bıraktırdığımı..... Yok yok ısrar etmeyin anlatmam, anlatıp da karizmamı bozdurmam.Şimdi daha iyiyim alıştım köpeklere hala tedirginlik var halihazırda sadece yanlarına gidip samimiyet kuramam.

Hayatını zindan etmesin diye korkular tontalağımı herhangi bir şey ile korkutmamaya çalışıyorum elimden geldiğince. Köpeklerle karşılaşsam bile yollarda tedirginliğimi belli etmiyorum aaa Eray çok tatlı di mi oğlum diyorum hoş tatlılarda sadece dediğim gibi sevmediğimden değil yakınlık kuramam.Hayvanları sevsin diye elimden geleni de yaparım, doğadaki tüm canlıları sevmesini biz öğretelim de...

Dün çok üzüldüm, çok ağladım o an beni çok üzdü ya bir olay benim için çok anlamlıydı. Bugün oturup düşündüm 3 saat oturup ağlamama, gözlerimden çokca gözyaşlarımı akıtmama değmezdi. Dün gözlerimin kıymetini bilemedim.Hoş bugün bir haber almasam yine çok önemli bir olay olduğunu düşünüp ah vah ederdim ya neyse.

Bir arkadaş var şirkette yeni evlendi. Bir gözü protezdi bir kaza sonucu tamamen kaybetmiş, kader bu ya ikinci gözüne de hastalık vurmuş seneler önce %50 görüyordu ama çok da güzel idare ediyordu. Şirkette çay servisi yapar kendi geçimini sağlar güçlüdür de kendisi. Şu an balayında Allah mutluğunu daim etsin. Öğrendim ki %50 gören tek gözü de 2-3 ay için de sonsuza kadar kapanabilirmiş, hastalık çok ilerlemiş. Tamam yaşlandığında böyle bir sonucu olacaktı o da biliyordu ama bu kadar erken beklemiyordu öyle ya daha benim yaşımda. Ben mi 32 yaşında.Evlendiği adam mı her şekilde kabulümsün demiş,inşallah ruhları bedenlerini terk edinceye kadar hep öyle düşünür.

İnsan kendinden kötü bir olayla karşılaşmayınca yaşadıklarının kıymetini bilmez ya benim de dün yaşadığım öyle birşeydi. Yok yok değmezdi gözyaşlarıma .O haliyeti ruhiye ile eve gittim, benim keyfimi tontalağım bile yerine getiremez dedim ,yani yine büyük konuştum. Eve girdikten 5 dakika sonra babaannesinin evinin duvarında kanatlı bir böcek gördü.

Ayyyy anne biii(böcek) dedi sevinç çığlıkları attı. Sonra böceğe elini uzattı eya(Eray) men eya dedi(tokalaşırken elini sallarsınız ya öyle) sonra bana döndü böcek ile tanışacak mışım ve tanıştığıma memnun oldum diyip bir de mucuk(kendisi bana gösteriyor bu arada nasıl öpeceğimi) yapacak mışım yani böceği öpecek mişim. Ben böcek ile tanışmak istemiyorum dedim hemen bir tutuşta böceği aldı üzerime fırlattı allahtan kanatlı birşeydi uçtu gitti. Tontalağım ayyy anne dedi sitemli bir şekilde böceğin uçup gitmesinin suçlusu beni gördü ,öyle bir baktı ki valla utandım.Böcekle tanışma işini de nereden çıkardı ki....Bugün ben bunları anlatıp kahkahalar atacaktım ,öğlen aldığım haber düşüncelerimi savurdu o kadar savurdu ki hızına yetişemedim, şu an ne yazıyorum ben bile bilemedim

Yok yok gözlerimin ve gözyaşlarımın kıymetini ben dün hiç bilmedim.