Bugün bir kez daha zaman ne hızlı akıyor dedim. Dün gibiydi sanki kreş aradığım zamanlar. Halbuki üzerinden neredeyse üç koca yıl geçmiş. Bugün karne almasıyla birlikte resmen anaokulundan mezun oldu oğlum. Eray her zaman ki gibi rahat, ben her zaman ki gibi heyecanlıydım.
Dün anaokulu öğrencilerini birinci sınıflara çıkarmışlar. Seneye burada okuyacaksınız demişler. Eray annecim barnak (parmak) kaldırarak konuştuk, sıralara oturduk dedi. Sonra da ekledi
Biliyor musun annecim kendimi aynı bir belediye başkanı gibi hissettim
dedi. Güldüm. Hala gülüyorum. Biliyorum bu söz gelecekte aklıma geldikçe de güleceğim.
Kötü bir hafta geçirdim bu hafta. Kötü olmama sebep olan şeylere bakıyorum da dönem dönem değişkenlikler arz ediyor. Dün (üç beş ay önce) yazmışım bir yere 'beni bu hayatta en çok belirsizlikler yordu' demişim. Bugün ise demişim ki 'kendi morallerine göre şekillendiriyorlar ortamı benciller. Gıcık bir durum değil mi ama. Birilerinin moral durumuna göre ortamın şekillenmesi. Hem gıcık bir durum hem de haksızlık. Hatta resmen kul hakkı.
Yarın kötü olmama sebep şeye ne yazarım bilmem. Lakin fotoğrafa bakıp şunu söylüyorum. Sağlık-sıhhat olsun da her şey gelir ve geçer.
Bugün çok iyi hissediyorum kendimi. Tontalağımı bana veren Yaradan'a şükürler.
Karne : 13/06/2014
4 yorum:
Bazen ben de ona buna canımı sıkıp moralimi bozuyorum ama yanlış olduğunu da biliyorum; her an coşkulu neşeli olmak da mümkün mü ki zaten?
Nice mezuniyetleri olsun kuzunun. Ama en önemlisi sağlıklı olsun, huzurlu, mutlu olsun.
seneye tontalak bey'in birinci sınıf hikayeleri çok eğlenceli olacak emin ol ;)
sen üzme kendini başkaları için
Ülker'cim kesinlikle insan her daim mutlu olamaz ya da neşeli. Ben istiyorum ki moralimi diğer insanlar şekillendirmesin. Onun için kendime kızıyorum...
İnşallah amin. güzel dileklerin için teşekkürler:)
Bahar çok merak etsem de çok korkuyorum:) Herkes çok yoğun bir yıl sizi bekliyor diye korkuyor beni. Bakalım Eray neler yazdıracak bu bloğa..
Yorum Gönder