AMA

Kadın, Fenerbahçeli,çalışan,anne kimliklerime bir kimlik daha eklendi. Veli kimliği.Eray'ın velisi siz misin diye sorduklarında yüzümden kocaman bir tebessüm oluştu.Evet ya Eray'ın velisi benim. İki gün izinliydim çocuğumun yanında olmak için.İlk gün babasıyla gittik çimdiği yedim durdum birkaç saat. Çünkü hiç baba yok hepsi kadın beni bu kadar kadının içine soktun dedi eve gidene kadar, ay bu erkekler ne kadar konuşabiliyorlar bazen.

İlk gün velilerle tanışma günüydü.İkinci gün çocuklarla ve aileler arasında aktiviteler yapıldı ve Erol tabiki gelmedi. Şimdi çerçeve yapıp aile fotoğrafımızı içine koyacağız dediği zaman öğretmen gerildim. En çok korktuğum şey başıma geldi. El becerim o kadar kötüdür ki.Öğretmen gösterdi nasıl yapılacağını Allahtan çocuklarınızla birlikte yapın dedi de bizim çocuk kendi aleminde. Herkes çocuğuyla oturup şaheserler yaratıyor bizimki yanımıza bile gelmiyor.Çocukların biri hariç hepsi dadı ile büyümüş, sadece bir tanesine annesi bakıyor o annede evden çalışıyor.Çocuklar 4 yaşında değil de çok daha büyükler yani öyle olgunluktalar, biri hariç tontalak bey.Ben çerçeveyi yaparken dışarıya çıkmış(anlık oluyor bunlar) yani arkam dönük görmüyorum sonra bir çığlık koptu,Eray yok sınıfta yerimde öylece kaldım. Sonra bir koştum ki Eray yüzünü tutuyor o kadar çok ağlıyor ki merdivenlerden düşmüş.Ellerini açınca göreceğim manzaradan ürküyorum. Açtı ve sol şakağından başlayıp yanağının olduğu yer kırmızı ve şişmeye başlıyor. İşte o an bayılacağımı hissetim.Müdür sürekli telaş etmeyin diyor da ben kaygılanıyorum bu çocuk ya hep düşerse diye. Buz koyduk, ilaç sürdük neyse şişmedi pek biraz morluk kaldı, her akşam yüzünde gördükçe sinirlerim geriliyor ya neyse Allah büyük kazalardan korusun diyelim.

Hadi şimdi oyun hamuruyla oynuyoruz, şimdi şöyle yapıyoruz şimdi böyle yapıyoruz denildi sürekli yani biz veliler ortalıkta kıvır kıvır kıvırdık, Erol’a dedim ki bu olsa olsa çocuklar için oryantasyon bizler için oryantel dönemi.

Erayın sınıf arkaşı Selin Eraydan elektrik alamamış olacak ki sürekli çeşitli bahanelerle Eray’a vuruyor ,Eray kesinlikle karşılık vermez ancak onun gücü annesine yeter. Çocuk nereye giderse ya dirsek atıyor, ya kafasına vuruyor dikkatli izliyorum çünkü çocuğum vurmaz diyorum da acaba kızı sinirlendirecek bir şey mi yapıyor diye bakıyorum yoooo yapmıyor. Öğretmen ya görmüyor ya da prensip gereği karışmıyor yanyana otururken öğretmenin farketmesini sağladım ne yalan diyeyim. Selin hoşlanmadı Eraydan galiba sürekli vurduğuna göre dedim sadece o kadar:) .Öğretmen fırladı yerinden Selini çağırdı neden vurduğu sordu ‘çünkü öğretmenin Eray çok yaramaz’ dedi .Tebessüm ettim onları izliyorum Aranızda bir sorun olursa lütfen bana gel olur mu, vurma dedi, tamam dedi.Diğer çocuklar öğretmeninin sözünden kesinlikle çıkmıyorlar sadece tontalak başına buyruk. Gel Eray oyun hamuru ile oynayacağız diyor bizimki manne(banane) men parka parka gideceğim diyor. Oy bizim zamanınızda öğretmenin lafının üzerine laf söylenmezdi ya neyse.Öğretmenimiz kesinlikle zorlamıyor yavaş yavaş adapte edeceğiz Eray’ı bu kadar hevesliyken okuldan soğutmamak gerek diyor.

Ben işe başlayınca annanemiz gidiyor Eray’ın yanında .Ben iki gün gittim sadece bir velinin ismini ve evden çalıştığını öğrendim, annem iki gün gitti velilerin bana seceresini çıkarttı, dadıların hayat hikayesini anlattı. Pes diyorum ben anneme ,Eray’ın sosyalliğinin kime çektiği belli oldu.Bu arada oğlum şaşırttı beni çok.Parklarda,arkadaş ortamlarında çocuklarla oynayan oğlum anaokulunda bireysel oynamayı tercih ediyor, gruba katılmıyor.Diğer çocuklar bülbül gibi konuşuyor otur çocuklarla siyaset konuş o derece yani. Bizimkinin kendine ait bir dili var ve kendini ifade edemiyor galiba bu sebepten ötürü bireyselliği seçiyor,sırf bu sebepten dışlanacak diye ödüm kopuyor.

Selin üçüncü gün anneme gelmiş sen Eray’ın nesi oluyorsun demiş annanesi oluyorum Selin Eraya vurma olur mu dediğinde tamam vurdum ama Eray çok bunalttı, çok yaramaz demiş tekrar. Aralarında ki sürtüşme devam ediyor yani Selin’in devam ediyor, Eray karşılık vermiyor bakalım nereye kadar.

Annanemiz üzgün, Ayla diğer çocuklar grup halinde oynarken Eray tek oynuyor ya içim eriyor diyor.Bazen öğretmene çaktırmadan zorluyorum arkadaşlarına katılması için ama kadında nasıl göz varsa hemen gelip yanıma zorlamayalım annanesi diye kibarca uyarıyor .Annem Eray gibi laf dinlemez ama öğretmen söz konusu olunca oturuyormuş aşağıya.Annem asıl olayını bilmiyor, öğretmene ben tembih ettim annanenin karışmasına izin vermeyin kontrol sizde olsun siz nasıl uygun görürseniz öyle olsun :)dedim bu herzaman ki gibi bir sır aman annem duymasın.

Hergün ama hergün şiddetli bir şekilde ağlıyor, susturmak çok güç. Yok okula gitmeyeceğim diye ağlamıyor beni okuldan almayın diye ağlıyor bakalım şimdilik okulunu çok seviyor.Servis pazartesi günü başlayacağı için her öğlen almaya gidiyorum beni görünce git anne diyor okulda ki herkes birbirine bakıyor, diğer çocuklar annesine annemmm diye sarılıp huşu içinde evlerinin yolunu tutuyorlar.Annenin gelmesi demek okuldan ayrılması demek ya benim okula gelmemi istemiyor da eh be oğlum herkesin içinde gettttt deme bari.

Beşinci gün yani bugün yine gittik okula müdür biraz vaktiniz var mı konuşabilir miyiz dedi. Dımtısss dımtısss dımtısssss bence bu konuşma çok eğlenceli (!) olacak dedim Erol’a Müdürümüz Eray çok akıllı, çok öğrenmeye meraklı, çokkk diye sıralıyor da pek dinlemiyorum ben asıl cümlenin sonunda gelecek AMA kelimesini meraklı bekliyorum.Ama söylendiği zaman önündeki tüm cümleler anlamsızlaşır ya bende de öyle oldu. Ama annesi Eray’ın dikkat süresi çok kısa. Konsantre olamıyor uzun süre bir oyuna. Biz deriz ki bir pedagog görsün bla bla bla. Tamam dedik sonuçta en yakında pedagogun yolları taştan şarkısını çığırttıra çığırtıra düşeceğiz yollara.

Bu arada bireysel oynamayı tercih ediyor diyorum da istediği oyunlarda katılıyor .Mesela 3. gün oturarak balon patlamaca oynamışlar Eray iki balon patlatarak birinci olmuş zaten de sınıfta hepi topu iki balon patlatılmış ikisini Eray patlatmış, Eray’ı alkışlamışlar bu başarı için çok mutlu olmuş oğlum çok, evde anlatırken gözleri parlıyordu.

Oynadığı oyuncaklardan nasıl bir karakter olduğunu anlatmaya çalıştılar.Mesela Eray boyunu çok çok aşan(sandalye ile çıkıyor)bloklar kuruyor.Annesinin tersine idealist olduğunu gösterirmiş bu, bir de hayal gücü çok geniş dediler Eray için sınıftaki herkes de bu özellik yok, Eray da çok yoğun iyi bir şey dediler bla bla blaa...keyfim de yazasım da yok şimdi beni boşverin

Not:Yarın evlilik yıldönümümüz pazartesi de doğum günüm, Erol herzaman ki gibi dayanamadı erkenden suprizi söyledi:)Ağvada Pazar- pazartesi ekolojik bir otelde yer ayırmış da benim gibi bir akıllıyı hesaba katmamış.Pazartesi buralarda olmam lazım Eray’ın tam gün olarak ilk günü ve ilk defa servise binecek o yüzden planı Erol’un elinde patlattım. Ekim ayına ertele dedim çünkü önceliğimiz oğlumuzi kutlama keyifler yeter ki yerinde olsun her daim yapılır.

Merak edene: Beşinci günde okula gittiğim de Selin çok ağlıyordu,çünkü yine Eray'ın kafasına vurmuş öğretmen bu yaptığının çok yanlış olduğunu anlatmış uyarı almayı içine sindirememiş:( Biz bu çocukların yıldızlarını nasıl barıştıracağız hiç bilmiyorum.

Bu yazının başlığını dün akşam oryantel dönemi diye koymuştum bugünkü psikolojime AMA daha uygun