Sene kafam yerinde alaturka oldum ben dönemleri, bekarım, çalışıyorum kendi paramı kendim kazanıyorum.Bir yere mi gitmek istiyorum gidiyorum, uyumak mı istiyorum uyuyorum ,uyanık mı kalmak istiyorum kalıyorum canım ne isterse onu yapıyorum.Bir arkadaşım var çok sevdiğim o evli ben bekar.Bir de çocuğu oldu o vakitler. Bir araya geldiğimiz de sürekli çocuğunu anlatıyor ama görseniz nasıl da gözleri parlıyor.Tamam ben çocukları çok severim de ne bilim hep aynı konu olunca e bir de anne olmayınca içten içe püflerdim ne yalan diyeyim.
Anladım hem de çok iyi anladım ,çocuğum olunca bazı insanlar gibi bende çocuğumdan bahsetmenin bana mutluluk verdiğini anladım.Bazen farkında değilim nasılsın Ayla diyorlar ben bir bakmışım tontalaktan bahsediyorum.Kakasını tuvalete yaptı biliyor musun diyorum,karşıda ki insan anne ise benimle coşuyor inanmıyorum hadi inşallah gerisi gelir diyor yok eğer anne değilse eee kakasını başka nereye yapacaktı ki bakışı atıyor. Frenliyorum.Kimseyi de sıkmak istemiyorum ama ne yapayım anlatmak istiyorum. O yüzden bu blog iyi geliyor bana.Ben bugün oturayım çocuğumu anlatayım, belki de ne bilim kikirdemeye ihtiyacım var.. Yaptıkları,söyledikleri atla deve şeyler değil ama ben yani annesi inanın öyle hissediyorum.Sonuçta herkesin çocuğu kendisine özel.
Eray'dan seçmeler
Tontalak büyüdü de artık çözümler üretmeye başladı.Aaa doğru çözümler demedim ki işine geldiği gibi çözümler üretmekte Allah için üzerine yok. Pili bitmiş oyuncağının yok kelimesini bu aralar algılamasını sağlamak için her istediğini almıyoruz.
-Anne pii ver pii
-oğlum evde pil yok ki
-anne al (marketin olduğu yönü gösteriyor)
-ama paramız yok kii
-aaaa gagamız(para) var
-paramız yok oğlum, olunca söz
Düşünürken elini çenesine koyar sonra ımmmm der sonra çözümü bulunca da hehhhh der ve geçen hafta yine öyle yaptı .Mutfaktan koşarak çıktı ve babamın(dedesinin) gömleği ile geri döndü. Annem tabii kahkaha attı ben ise yüz verme şeklinde gözlerimi pörtlettim.Eeee gözleri pörtletme sırası bana geçti.Bakkk gaga var dedi hiç utanmadan gömleğin içinden cüzdanı, cüzdanın için parayı aldı. Yüzsüzlüğüne şaştım. Ben ki bu yaşıma geldim daha babamın pantolonuna veya gömleğinin cebine elimi uzatmışlığım yok Eskiden gömleğimin cebinden al para derdi gömleği getirirdim babama içinden cüzdanı bile almazdım. Kızım bana niye getirdin alsaydın ya dediğinde ıı ıhh sen ver derdim. Bilmem ki bu çocuk böyle kime çekti....
Tontalak büyüdü diyoruz ya büyümüş de artık annesinin işyerine telefon açar (babaannesinin tuşları çevirdiğini saymazsak)olmuş ve yine çok mantıklı çözümler üretiyor
-Anneeee(nasıl bağıyor telefonda)
-efendim oğlummm
-anne men geldim mennn
-hoş geldin sefa getirdim oğlum sen annene telefon mu açtın
-hıhıııı
-aferim oğluma benim
-anne gel anne gel anne(nasıl küçük emrah ses tonu tamam bak bu yönü bana çekmiş)
- Oğlum gelemem ki,akşam gelirim
- I ıhh anne gel anne gel
- Nasıl geleyim oğlum
- Babanın bırn bırnıyla gelll(Bak bunu hiç düşünmemiştim ben )
Bu arada kendisine söyleneni asla unutmuyor. Babaannenin alt katında bebek var. Eray ses yapınca babaanne oğlum bebek var uyuyor ses yapma olur mu der.İlk defa evde dün bir mevlüde katıldı tontalak.Hoca haliyle kuran okuyor. Sen git hocanın burnuna dibine gir
-Sus sus bi dakka, bi dakka(dakika) bebek uyuyor bebek uyuyor de kadını da rahat bırakma kuran boyunca
Bu hocalarda çok ses çıkarıyor di mi?
He birde bir gözlem yeteği var ki sormayın gitsin. Bu sabah babaanneye bırakırken alt komşu ile karşılaştık kucaklarında bebekleri vardı
Bugün çok ses yapınca babaanne sus oğlum bebek uyuyor dediğinde aaa bebek ditti (gitti) demiş kadının kafasının etini bitirmişşşş, Eray dan seçmeler de bugünlük bitmiş.
O arkadaşımla yine sık sık bir araya geliriz bana çocuğunu anlattığında onu tüm enerjimle dinler sadece dinlemekle kalmaz anlarım.Bu sefer sadece onun değil benim de gözlerim parlar.
Babaya Not:Dün akşam çerez yiyor tontalak.Tabağındakini bitiremedi babası da bitiremediysen ver bana yiyeyim dedi. Ihhh mermem (vermem )anneme vereceğim dedi hiç üşenmeden yerinden kalktı elleriyle bana yedirdi. Söylememe gerek var mı babamız bozuldu. Bozulma be babası herkes ektiğini biçer.Yemek vakitlerimizi bir düşün sadece:)
12 yorum:
ne alem çocuk :)
ah anne olmadan önce bende öyleydim hoş güzel olan tarafı o zaman etrafımda fazla yeni anne yoktu gözlerimin parlamadığını kimse fark etmiyordu :D
ama şimdikk çocuğu olmayanlarla hele hele daha evlenmemişlerle ne muhabbet kurulur hiç bilmiyorum :) bizim iş yeri bekar kaynıyor ve beni kimse anlamıyor :D oh içimi döktüm, anladın sen beni :)))
biz blog anneleri sık sık bir araya gelip, bücürlerimizi anlatalım birbirimize, rahatlayalım :))))
Bizde dinleriz ne yapalım,Eray'ın Maceralarını olmaz mı?
Bahar bende o muhabbete pek girmiyorum çünkü sıkılacaklarını düşünüyorum.Yoksa varya ben anlatırım benim için hava hoş Ayla konuşsun dursun:))Eee yaşamayınca bazı şeyleri malesef anlamak zor bazen kolay yargılayabiliyorlar.Şirkette bana aa asla ben öyle çocuk yetiştirmem şöyle böyle yapmam dediği kadın çocuğu olunca 3. ayında bana dedi ki hani sana yapmam demiştim ya 3 ay geçti hepsini yaptım:))
Sibel aynen öyle, hep derim hep diyeceğim farklı yerlerde farklı kişiler olsak da aynı şeyleri yaşabiliyoruz en iyi anlatmak sonrada ohh rahatladım demek:))
Arkadaşım dinle tabii ben seve seve anlatırım:)daha ne isterim ki.Ben sadece insanlrı sıkmaktan korktuğum için öyle dedim hani zamanında bende öyle bir düşünce oluştuya ondan sebep yani.
tam da bu çocuğun yaptıklarını paylaşma isteği üzerine bir yazı yazmıştım geçenlerde.okumak istersen http://seyyafinannesi.wordpress.com/2011/07/07/blog-tutan-anneler-ve-paylastikca-guzel-annelik/ . Babası yerine sana yedirmesine de bayıldım. Annelerin ayrıcalıkları olmalı. Babaları çok sevsinler ama anneleri daha çok sevsinler bence:)
hehhehehehe bak sen yaramaza :)bebek mi varmis
http://modabulmacasi.blogspot.com/
Seyyaf'ın annesi; öncelikle hoşgelsiniz. Hemen yazıyı okudum ellerinize sağlık çok güzel bir blogunuz var.Bende sevindim ama babamız öyle garip garip bakınca üzüldüm:)Oğlumun elinden alıp bende gidip babaya yedirdim ne de olsa babamız, kırılmasın:)
Moda bulmacası hoşgeldin sorma işine gelirse buluyor hemen bir kılıf:))
Dün ben iş çıkışı ev işlerine daldım. (hiç sevmiyorum ya neyse) eşim de kuduruyor. çocuğu geç almayalım diye. söyleniyor ha bire. Bu evde ne kızım ne de babası varken temizlik yapılmıyor. yapsan da yaranılmıyor. neyse benim içim rahat nasıl olsa annemde. geç gittik biz kuzuma. onu görmek için yanıp tutuşan babası, ama en çok özlenilen ve sarınılan ben :) ve bunu dile de getirdi benim cadı :)
nasıl havaya girdim anlatamam.
tontalağın dedenin cüzdanı çözümüne bayıldım. akıllı bıdık :)
Öncelikle Nilhan dedenin parası bizim paramız , bizim paramız ise bizim paramız mantığını güdüyor tontalak ee napcan uyanık çocuk işte:)))
İnsan girmez mi havaya ,düşün emeklerinin karşılığını bu şekilde almak insanı sevindiriyor ama bazen babalara da üzülüyorum beaa:) Ben yine dayanamadım ne yapayım gittim çerezleri ben yedirdim de boynu bükük kalmasın:))
Yorum Gönder