Niye

Akşam televizyon kapalı tontalağın yanında açmak istemiyoruz canımız acıyor merak da ediyoruz.Küçük masaya üç kişi sığışmışız birşeyler yapıyoruz arkası televizyona dönük olduğu için dikkat etmez diyoruz iki dakikalığına televizyonu açıyoruz.Ben görüntüler içinde kaybolmuşum, Erayımın sesiyle irkiliyorum.

-Aaaa ev pommm(yıkılmış demek istiyor)olmuş anne ama
-Evet oğlum ev yıkılmış
-Niye(o kadar tedirgindi ki gözleri)

Koşup televizyonu kapatıyorum, Erol dikkatini dağıtıyor ,Eray sorusunu unutuyor iyi ki de unutuyor çünkü bu soruya verilecek bir cevabım yok.‘Niye’ tüm gece başımda uğulduyor.

Enkaz altında Kürt-Türk,Alevi-Sunni,Müslüman-gayr-i müslim kimin olduğunun ne önemi var sonuçta enkaz altında bir insan evladı var bir insan.O yığın altında senin benim gibi bir anne yatıyor belki, belki de dünyanın en kıymetlisi bir evlat ,gölgesinde dinlendiğimiz bir baba,can yoldaşımız dediğimiz bir kardeş,birlikte elele yürümeye and içtiğimiz bir eş,tek derdi okumak olan gurbet ellere gitmiş bir öğrenci,bu dünyayı idealist insanlar kurtaracak dediğim idealist bir öğretmen...

Yapılan tartışmaları duyunca kanım donuyor,kabul edemiyorum millet olarak bu noktaya gelmiş olamayız diyorum.Biz ki kimliği ne olursa olsun komşusu aç iken aç uyumayan bir millet değil miydik.Dünden beri ben buna inanmak istiyorum.Derim ki şimdi kenetlenme ve yardım zamanı.

NOT:Gerçekten üzüldük mü diyenlere....İnsanları ideolojilerinden,etnik kimliklerinden şunundan bunundan ayırıp sadece insan olarak bakabildiğim için şahsım adıma gerçekten ben çok üzüldüm,çok içim yandı.İnşallah sizin gibi zihniyet yok denecek kadar azdır.