Bu nasıl yaman çelişki anne

Yarışma tarihleri belli olmuş. 27-30 Mayıs 2015/Almanya. 70'in üzerinde ülke katılacakmış. Varın siz düşünün Erol'un heyecanını. Hiç sesli dile getirmese de dereceye girmek istiyor bence. Ona umut bağlayanları hayal kırıklığına uğratmaktan çekiniyor tabii bu da onda stres yaratıyor. Bu kadar stres yapma dedim geçen gün. Olursa olur. Kaybetsen ne olacak ki orada yaşayacağın deneyimi düşün. Aslında böyle düşününce sadece oraya gitmek bile büyük bir kazanım. Desem de yine yapacak heyecan, stres, uykusuzluk...Hadi bana da geçmiş olsun..

Pazartesi Eray futbol oynarken takımdan atılmış. Aaaa dedim neden ki. Takım arkadaşlarının gol yemesine sebep olduğu içinmiş. Pıt diye oyundan atmak mı lazımdı annecim hem ben sebep olmadım dedi. Oğlum bu işler böyle dedim. Bir gün gol atarsın omuzlarda taşınırsın, ertesi gün gol atamazsın yuhalanırsın. Bazen kahraman olursun bazen de günah keçisi. Çok da takılmamak lazım. Sen kendini biliyor musun çocuğum o zaman tarzsın aman adamımsın..

Bu aralar Eray pek bir gayretli okulda. İngilizce dersinde stickerlar havada uçuyor, tebrikler alıyor, davranış notları tavana vuruyor. Öğretmenimiz biraz önce mesaj attı ilk üç saat mükemmeldi bugün diye. Geçen gün teneffüste iki arkadaşı konuşurken öğretmenimiz kulak misafiri olmuş. Eray derste hiç konuşmadı fark ettin mi? bu durum çocukların bile garibine gitmiş. Dedim ki öğretmenimize çünkü paçası sıkıştı. Tabii ki son zamanlardaki değişiminin var bir sebebi. Bu ben, Erol, Eray, annem ve öğretmenimiz arasında bir sır. Demek ki neymiş Eray bey isteyince oluyormuş, artık beni kandıramazsın. Bu arada bir şeyi kaç gün yapınca alışkanlığa dönüşüyordu?

A. telefon açtım bugün. Cumartesi müsaitseniz Mete ile tanışmak istiyoruz dedim. Çok heyecanlıyım çok. Bilerek üç ay bekledim. Şöyle ele avuca gelsin de doya doya koklamak istedim. Şu dünyada bebek kokusunun üstüne bir koku tanımıyorum. Giderken abisi Arda'ya da kitap alacağız Eray'la. Annesine sordum macera kitaplarından hoşlanıyormuş. Şimdi de benim paçam sıkıştı. 11 yaş çocuğu için hangi macera kitabı uygun olur ki..

Gece son sayfayı kaparken içime bir kurt duştu. Koşa koşa aşağıya indim baktım hayır olamaz dedim. Annem de neden böğürüyon ne oldu dedi. Anne almamışım ya dedim.Ne almamışsın dedi. Ne olacak kitap. Kitapları alırken 2-3 tane alıyorum ki kargo ücreti ödemeyeyim. Serinin 4. kitabının II. bölümünü aldım sanmıştım ama almamışım.

Kargaların ziyafetinde işler iyice karıştı. Birinci ve ikinci kitap da bir cümle ile geçen insanlar şimdi ana karakter oldu. İlk okuduğumda banane ben bunlara alışamam istemem diye burun kıvırdım ya üç beş sayfa sonra kankalarım oldu. Rutinlerimin, alışkanlıklarımın değişimi düşüncesi beni çok zorlarken değiştiği anda ama hemen, anında adapte olmamı nasıl açıklamalı. Soruyorum anneme bu nasıl yaman çelişki.

Pazartesi kargodan  katamino geldi. Eve girer girmez Eray'a müjdeyi verdim sevinçten çıldırdı. Ödevlerden sonra oynayacağını söyledim var ya ödevleri heyecandan zor bitirdi.Şimdilik satrancı bıraktık kataminoya sardık. Ama şöyle bir sorun var, İçinden kitapçık çıkmadı. Yani zor oluyor ne yapacağımızı bilmek.

Küçük beyi televizyondan, ıpadten kurtardık sayılır ama başka birini kaybettik. Annem. Ciddiyim. Kadın otursun hemen ıpadi eline alıyor subway oynuyor. Bir de söyleniyor bende parmağımı oynatıyorum ama ben elime alınca ıpad tutukluk yapıyor çocuk çarpıyor. O yüzden de az altın alıyormuş.

Dün akşam Eray'la ders yaparken gizli gizli ıpadi almaya çalıştı. Eray'da gördü, şarjı az vermem diye tutturdu. Annem de sen oynamıyorsun ki ders çalışıyorsun oynayacağım dedi. Eray ben izin vermiyorum dedi. Annem de oynayacağım diye inat etti. Eray'da benim iznim olmadan alamazsın dedi. Ben o ara şaşkınım tabii. Annem ciddi ciddi ipad için kavga ediyor. Kendime gelince kavgaya son verdim. Düşündüm, düşündüm..Bu böyle olmaz anneme de baklava açmaca, börek sarmaca ne bilim elini oyalayacak bir faaliyet bulmam lazım...

Bu arada pencere kenarındaki tabağım ayaklığına kavuştu:)