Öğretmenine söyledin mi dedim. Kendi aramızda halledebileceğimizi düşündüm dedi. Her şeyi öğretmene taşımamak doğru bir hareket bazı şeyleri arkadaşlarınla aranda halledebilirsin ama bu o konulardan değil, bu konularda öğretmenini bilgilendir tamam mı dedim. Tamam dedi.
Aslında çok öfkelendim o kadar öfkelendim ki anlatamam. Eray sen ödevine devam et ben birazdan geleceğim dedim sonra da öğretmenini aradım. Bu nöbetçi öğretmen konusuyla ilgili öğretmenimizin yapacağı bir şey yok aslında ama yine de bilgilendirdim. Cumartesi günü müdür yardımcısı ile konuşacağımı olmadı yazılı şikayette bulunacağımı da ekledim. Ayla hanım gerçekten de hep size denk geliyor dedi.
Son okula gidişim de bahçe kapısından tam içeri girmiştim ki 4. sınıfta okuyan üç çocuk Mert ile Eray'ı sıkıştırmıştı. Bir çocuk Mert'i yere yatırmış tepesindeydi diğer iki çocuk da Eray'ın yakasını çekiştiriyordu. Mert'i öyle görünce nasıl koştum anlatamam.Korktum da Mert ufak tefek üstündeki iri kıyım bir çocuk. Çocukları ayırdım nöbetçi öğretmen hala ortada yok. Danışmaya gittim ilk gördüğüm öğretmene bu okulun nöbetçi öğretmenleri ne yapıyorlar acaba dedim. Sonra nefes almak için dışarı çıktığında gördüm. Bir banka oturmuş cep telefonuyla oynuyordu.
Cumartesi Eray'ı etüde bırakınca müdür yardımcı ile görüştüm. Bir değil, iki değil, üç değil dedim. Kaç kere bizzat şahit oldum. Çocuklar kavga eder, iter, kakar bunlar olabilecek şeyler adı üstünde çocuk bunlar olmayacak şey nedir biliyor musun çocuklar birbirine kontrolsüz zarar veriyorken ayıracak kimsenin orada olmamasıdır dedim.Konu öğretmenin bir çocuğa vurmasını engellemesi değil yanlış anlamayın biz iki-üç anne otururken bile kaşla göz arasında bir çocuk diğerine vuruyor.O kadar hızlı oluyor ki anlamıyoruz bile. Konu daha büyük zararı önleyecek kişinin orada olmaması..
Maalesef Eray'ı yetiştirirken bir konuda yanlış yaptık. Herkesi kendimiz gibi bildik. Aslında ben şahsen bizzat kendim bildim. Erol beni uyarmıştı ama dinlemedim. Haklılığını çok sonra gördüm. Eray'a sana biri zarar verdiğinde it oğlum diyorum bugünlerde o da bana itmek doğru bir davranış değil ki diyor. Karşı taraf sana zarar verdiğinde kendini koruma amaçlı itebilirsin diyorum yine de itmiyor. Spor salonundaki manzara gözümün önüne geldi birden çocuk boğazına yapışmış ve Eray canı yandığı halde itmiyor.
Hiç unutmam bir gün arkadaşlar bize oturmaya geldi. Eray 4 yaşlarında o zamanlar. Eve girer girmez çocuğun babası hadi oğlum Eray'ı devir, güreşin dedi. Bakalım kim kimi ezecek. O kadar şaşırmıştım ki horoz mu bunlar güreşsin dedim. Bırak çocuklar güzel güzel oynasın. Aaa olur mu bunlar erkek çocuğu vurmayı, kırmayı, kavga etmeyi bilecekler dedi.
Biz o zamanlar tabii evladımıza şiddet çözüm değildir, konuşarak sorunlar halledilebilir şeklinde bilgiler veriyorduk. Ama şunu atlamışım vurmayı, kavgayı erkeklik sayan bir toplumun varlığını ve bu toplumun içinde yaşadığımızı. Sonra o çocuğun öfkesini kontrol edemediğini gördüm, kardeşine kontrolsüz bir şiddet uyguladığını, annesinin çaresizliğini dinledim.
Çocukların hareketlerinde tasvip etmediğimiz bir şey olduğunda aile olarak önce kendimize bakmalıyız diyemedim. Elma ektiğinde armut toplayamazsın da diyemedim. Bu tür duyguların bumerang gibi aileye döndüğünü de söyleyemedim. Hak vermesem de dinledim.Çözüm bulamayacak olsam da dinledim. Bazen insan hak verilmek için değil, çözüm aramak için değil sadece rahatlamak, yükünü boşaltmak istediği için dinlenilmek ister. Bunun için sessizce dinledim.
Neyse biz iyiyi, güzeli verelim de...
 |
Bu arada spor salonundaki maçta 1-A 2-B yi yenmiş. Bir golü de Eray bey atmış. 2-B den A. kaleciye topu eline alamazsın demiş. Eray da kaleci o alabilir demiş. A. da alamaz diye Eray'ın boğazına yapışmış.Yani olay böyle vuku bulmuş. Oğlum A'nın boğazına yapışması her halükarda yanlış o tartışılmaz da kaleci eğer kale çizgisini geçtiyse alamaz ama geçmediyse alabilir dedim. Kalecileri kale çizgisini geçmemiş ki :) İyi ki kaleci konusunda tartışma çıkmış(keşke hiç çıkmasaydı o ayrı) ya ofsayt konusunda çıksaydı nasıl anlatırdım. Ofsaytın ne olduğunu anlıyorum da anlatamıyorum bu nasıl bir iştir...
Etüt çıkışı Eray mutluydu çünkü İngilizce öğretmeni derste Eray'ı tebrik etmiş. Neden dedim. Verdiği kağıtları hızlıca yaptığı içinmiş. Cumartesi etüdüne yol uzaklığından getirmek istemesem de Erol ne öğrenirse kardır bir harf bir harftir diyor galiba haklı. Eray için faydalı oluyor. Baktım da İngilizce öğretmeni çok güzel şeyler yaptırmış..
Sonra Erol'un işyerine gittik aslında ayaklarım geri geri gitti. Baktım kuzum babasının işyerine gitmeyi çok istiyor ayaklarımı ileriye attım. Biraz zor oldu. Hiçbir kavga, gürültü bilmem ne olmamasına rağmen eski işyerime gitmek zor geliyor bana. Güzel güzel ayrıldım evet de kırgınlıklarım var kapanmayan.Belki de zorluğu ondan.
Erol'un işvereni ile Eray sohbet etti. Her toplantıda sizlerden, çocuklardan konuşuyoruz dedi. Eray da siz beni o zaman neden tebrik etmediniz dedi. T. bey de evet etmedim ama neden etmeliydim dedi. Futbolda 2-B yi yendik dedi. Kaç kaç bitti maç diye sordu. Biz 5 onlar 3 bir tanesini de ben attım dedi. Sonra da tebrik etti.
B. bir ara buraları özledin mi dedi. Hayır dedim kısa ve net. Belki de çok net hayır dediğim için o kadar çok şaşırdı kız. Yalan değil ki özlemedim, ayrıldığım için bir kere bile pişman olmadım.Orada özleyeceğim tek kişi Eroldu. O da akşamları çok şükür geliyor eve :)
Not: Fotoğraf bu cumartesi Erol'un işyerinden. Neden pizza kulesi gibi poz verdiğimizi hatırlamıyorum :)Bir de fotoğrafa baktıkça şunu diyorum. Yaşlandık be Erol'um. Yaş oldu 36..( 20/12/2014 )
8 yorum:
Ben de okurken aynı şeyi düşündüm Ayla'cım ki Lara da okula başladığı için itmek vurmak bağırmak gibi hiç bilmediği huylar edinmeye meyilli. Hep aynı şeyi söylüyorum ona sakın itme ve vurma. Önce uyar yapma de; devam ederse yüksek sesle hayır diye bağır ve öğretmenine söyle. Ama etrafımız vuran, iten, tırmalayan, zarar veren çocuklarla dolu ve çocukların suçu da yok; gördüğünü yaşatıyor çocuklar hatta teşvik de ediliyorlar. E bizler bu durumda yanlış olduğunu bildiğimiz şeyi nasıl yap deriz ki... Çözümü ne hiç bilemiyorum.
Kızlar yanlış anlamayın ama ben ilk baştan babasıyla birlikte ağız birliği yapmışçasına hep, sana nasıl davrandılarsa sen de öyle davran dedik. Ama benim kızım tırsak maalesef. Dediysek de yapmadı.
Okulda neler yaşıyorlar.-ki sadece 1. ve 2. sınıflar sabahçı. Ama ikinci sınıflar eşkıya gibiler. Oynadıkları yerden kovuyorlar, kantinde itip kakıyorlar...
Ayla sizin okul özel değil mi? Buna rağmen bu kadar vurdumduymazlık pes doğrusu!
Bu arada ben de eski işyerime kırgınım. Aslında ayıp ediyorum biliyorum ama hiç uğramadım, arayıp sormadım. Bazen rüyalarıma bile girdiği oluyor.
Bu arada ben de tebrik ediyorum altın krampon Eray'ı :)
Ülker bende iki arada bir derede kalıyorum. İt demekten hiç hoşlanmıyorum çünkü bunun bir alışkanlığa dönüşmesinden çekiniyorum. Ama diğer yandan da işte görüyorsun her zaman onları ayıran büyükler olmuyor yanlarında ve sürekli Eray zarar görüyor. Çocukları kavga ettiğinde gülen, hoşlanan insanlar maalesef var ama aslında en büyük zararı çocuklarına yapıyorlar farkında değiller. Çocukların ne hatası olabilir ki onlar daha melek..
Nilhan Ülker'e de yazdığım gibi daha doğrusu hangisi bende bilmiyorum. O yüzden hep başkalarının davranışları senin davranışlarını belirlemesin o sana vuruyorsa sen vurma dedik :) Bence Ece tırsak olduğundan değil doğru gelmiyordur gözüne ondan da vurmuyor, itmiyor olabilir. Mesela Eray tırsak bir çocuk hiç değil ama yarısına gelen çocuğu bile itemez, o çocuk onu iterken bakar kalır . Neyse biz iyiyi güzeli verelim de.
Evet özel bizimkisi. Müdür yardımcısına iyice sorunumu analttım bakalım birşeyler değişecek mi?
Ben senin eSki işyerine girdiğini zannediyordum. Bebekten sonra mı değiştirdin işini. Kırgınlığın varsa ve gitmek istemiyorsan boşver kendini zorlama. Ben Erol o işyerinde olduğu için bazen mecburiyetten gidiyorum.
Çacı kazandıklarına nasıl sevinmişti bir görsen. Ama dün de maçtan atmışlar Eray'ı.. Gol yemelerine sebep oldukları için :)Yahu dedik Eray olur böyle şeyler insan her zaman iyi gününde olamaz ki.. Bugün atarsın yarın yersin sıkma canını :)
İş değiştirmedim. Aynı işime devam. Burdan ayrılırsam da başka yerde çalışmam zaten. Bundan önceki işyerimden bahsetmiştim.
Bende öyle yapacağım galiba:) çıkarsam bir daha girmem gibi geliyor bir yere kısmet tabii..
O gösler ne ama yaa?! Tööbe töbe. Maşallah... :)
sentences birlikte fotoğraf çektirince bayılıyor kendini şekilde şekile sokmayı :)
Yorum Gönder