Bazı duygular vardır destan yazsanız da tam olarak anlatılmaz bazı duygular vardır anlatmak için tek bir kelime yeter.Debbie Macomber'in üç kitabını arka arkaya okudum.Küçük Mücizeler dükkanı,Bir yumak mutluluk ve Küçük mücizeler dükkanına dönüş.. Kitapların son sayfalarını kapadığımda hissettiğim şey tek kelime ile Umut..Evet hikayeler sürekli mutlu sonla bitiyor lakin mutlu sonlara ihtiyacım olduğu için şu günlerde gözüme hiç batmıyor..Televizyonda,gazetelerde,çevremde öyle şeyler okuyor ve görüyorum ki böyle kitaplar bazen ilaç gibi geliyor benim gibilere...
Herşey iki kere kansere yakalanıp hastalıktan kurtulan bir kadının tuhafiye ve örgü kursu açmasıyla başlıyor .Örgü kursuna gelenlerin o dükkana ayak bastığı andan itibaren değişen hayatlarını konu alıyor.Kitaplar kafa yormuyor,anlatım dili çok sade ve akıcı..Sadece konuları bazen o kadar çok tekrar ediyor ki bu tekrarları zekama hakaret olarak algıladım:)
Evdeyim evet lakin hala gündüz kitap okuyamıyorum.Yapılacak işler,gidilecek yerler oluyor gündüz vakit yaratamıyorum.Hoş birkaç sefer okumaya çalıştım zaten sevmedim o saatte okumayı.Dışarıdan gelen araba ve insan sesleri,arada çalan telefon sesi çekip alıyor ya beni o dünyadan sevmedim bölünmeyi. En iyisi gece okumak..Tontalağı yatırdıktan sonra bir ıhlamur eşliğinde gecenin sessizliğinde hikayeyi kenardan izlemek..Eskiden olsa kahve içerdim de biyolojik saat işliyor hem de acımasızca hoş ondan mıdır bilmem geceleri kahve dokunuyor artık.
Hala gülüyorum aklıma geldikçe..Bugün konudan konuya atlıyorum kabul ediyorum.Perşembe günleri sinema günü ya arkadaşımla çıkışta kitapçıya ardından da cafeye gidiyoruz kitapların kritiklerini yapıyoruz.Arkadaş ben senin hızına yetişemiyorum ama diye serzenişte bulundu sonra da eşiyle aralarında geçen konuşmayı aktardı.O da dizi seyretmez akşamları lakin eşi seyrederken yanında otururmuş artık okuduğumuz kitapların kritiğini yapınca nasılsa diziden tad almıyorum diye başka odaya geçip kitap okumaya başlamış.Bir böyle iki böyle artık eşi demiş ki Ayla ile takıldığından beri benimle oturup televizyon izlemez oldun yakında çay da demlemezsin bana ıhlamur kaynatırsın:)
Şimdi de itiraf zamanı..Nedeni bilmiyorum hep ön yargı ile baktığım bir kitabı okudum geçenlerde.. Duyguların Rengini çok sevdim..Sadece ten rengi siyah olduğu için ülkelerinde ikinci sınıf vatandaş muamelesi gören insanların hikayesi var içinde.Bazı şeyleri okudukça içim buruldu..Siyahlarla beyazların aynı okula gidememesi,aynı otobüse binememesi hatta aynı evde aynı tuvaleti kullanaması çok iç parçalayıcı...Yazarın anlatım dili yine çok sade kısaca çok sevdim..
Küçük Mucizeler Dükkanı
Yazar: Debbie Macomber
Çeviren:Ozan Aydın
Sayfa:480
Bir Yumak Mutluluk
Yazar: Debbie Macomber
Çeviren:Ozan Aydın
Sayfa:480
Küçük Mucizeler Dükkanına Dönüş
Yazar: Debbie Macomber
Çeviren:Ozan Aydın
Sayfa:528
Duyguların Rengi
Yazar:Kathryn Stockett
Çeviren :Ayça Sağlam
Sayfa:576
8 yorum:
Bu 4 kitabıda çok merak ediyorum ama bazı sitelerde güzel ama çok basit gibi yorumlar duyunca almaktan vazgeçmiştim.Özellikle anneme okuması için alacağım :)
ben ilk kitabı okudum. dediğin gibi akıcı, rahat okunan bir dili var ama belki de ben bu aralar mutlu sonlara tahammül edemiyorumdur... devamını okumak istememiştim... onun da zamanı vardır elbet ;)
Bu serinin daha sonra iki kitabı daha çıktı ama ben 4üde bende olsada henüz başlayamadım canım.
Çok güzel bir seri olduğunu bloglardan duyuyorum ama başka mkitaplardan bunlara sıra gelmedi.Sende benim gibi kitap sevgini güzel aktaranlardan bulaştıranlardansın.Bende etrafıma bulaştıranlardanım ama eşime bir tek bulaştıramadım.Bizdede o akşam dizi seyreder ben kitap okurumHaftada bir sinema ve sinema öncesi kitapçı .Programa bayıldım özendim valla:)
Ben ilk kitaptan sonra okumayı bıraktım. BAna aşırı yalın geldi. Hele de sonu, sihirli değnek varmış da herkesin hayatına dokunmuş gibi.
Bu arada ben eski kitap okuma coşkumu kaybettim bir yerlerde. hala bulamadım.
Abide kesinlikle o yorumlara katılıyorum oldukça yalın kafa dağıtmak için okunacak kitaplardan lakin ben sevdim:) eminim annene de iyi gelecektir..
Sibel insanın okuduğu kitapların bence dönemleri var başka zaman olsa ooo yok böyle son derdim ama dediğim gibi bu dönemlerde mutlu sonlar iyi geliyor bana:)o kadar sade ki hemencecik okunuveriyor..
Derya Allahtan eşimde okur sıkça..Aslında bir başlasa alışkanlık oluyor istede bırakamıyor insan..Galiba ben çok bahsediyorum çevremde ister istemez merak uyandırıyorum:)Hazır evdeyken zamanı öyle değerlendiriyoruz arkadaşlarla ve bize iyi geliyor bende seviyorum o programlarımız..
Nilhan biliyorum bu kitabı sevmemiştin bende almak istemedim uzak durdum bir süre arkadaşım bence oku iyi gelir dedi ondan aldım iyi ki okumusum dedim:))Kesinlikle sonlar bencede abartılı ama ne bilim kitaplarda okuyayım bari dedim bu aralar mutlu sonları:))
Dönem dönem oluyor insana bence en yakın zamanda bulacaksın okuma hevesini..
Yorum Gönder