Ne hissediyorum onu bile tanımlayamıyorum .Devrelerim karışmış garip bir haldeyim.Alışması zor olacak ama herkes gibi alışacağım biraz zaman sadece. İnsanoğlu şu hayatta nelere alışmadı ki.Bu duyguyu işe başladığımda 5 aylıkken oğlumu öz be öz anneme bıraktığım da yaşamıştım.
Üzüntü, kalp ağrısı,boğaz da yumru ,çarpıntı ,nefes almakta zorlanma, başıma üç fil oturmuş gibi ağırlık hissi.....Teşhis galiba suçluluk.
Kreş konusunda bir karar verdik işe yakın olmasını tercih ettik.Bugün ikinci görüşme için gittik, işten izin aldık Eray da beraber gelsin istedik.Evet o daha çok küçük ama onun düşünceleri benim için çok önemli.Bazen bana gülüyorlar Erayımı bir birey olarak gördüğüm ,fikirlerini sorduğum için. Varsın gülsünler.Tamam biz kreşi beğendik de ya tontalağım dedim nihai kararı vermeden önce kreşi o da görsün istedim.Sanki aylardır o kreşe devam ediyormuş gibi rahattı, yaz okuluna devam eden çocukların sınıfına girdi elini kolunu sallaya sallaya sonra da oyun oynamaya başladı.Şaşırmadım çünkü oğlumu tanıyorum.
Müdür ile konuşmamız bitince hadi oğlum gidelim dedim gelmeyeceğini de biliyordum, gelmem dedi.Okul müdürü Eray bugün bizim misafirimiz olsun dedi Erol’a baktım gak guk dedim düzgün anlaşılır bir cümle ben yani ben kuramadım. Elim ayağıma dolandı çünkü hazırlıksız yakalandım. Eray gelmem dedi tekrar müdür isterseniz tabii bugün Eray bizim misafirimiz olsun dedi. Boğazımda ki o yumru layık olduğu yere gitse bir cümle kuracağım da kuramadım.Üçüncü kere seslendim sanki oğlumu benden koparacaklar bir daha göstermeyeceklermiş gibi telaşlı bir ses tonuyla oğlum lütfen gidelim dedim manne(banane) gelmem dedi. Okul müdür lüften bize güvenin birbirimizi tanımak için izin verin dedi.Çocuk gibi saçlarımla oynamaya ,parmaklarımı şık şık şıklatmaya başladım.Evet kreşe bırakacaktım da önce kendimi hazırlayacaktım. Sahi böyle bir duruma insan kendini önceden hazırlayabilir mi?
Tamam ama kendine ait bir dili var Erayımın nasıl olacak anlaşabilecek misiniz?, çişini oyuna dalarsa unutur,yemek dışarıda yemez, çok terler ooo sıraladıkça sıraladım. Merak etmeyin biz hallederiz dedi. Eray neredeyse davul zurna eşliğinde bizi uğurlayacaktı, orada çok mutluydu.Arabaya bindim daha iki kere gördüğümüz kişiye çocuğumuzu emanet ettik farkında mısın dedim Erol’a. Bu işler hiç dışarıdan görüldüğü gibi değilmiş hiç.Ah canım kreş çocuğuna ne iyi gelecek demek ,dışarıdan bık bık bık etmek ne kadar basitmiş ben hiç empati kuramamışım.
Hemen annane ile babaanne arandı, onların hakkı çok Erayın üzerinde Allah bin kere razı olsun onlardan. Annane ağlamaya başladı ahh yavruma ben tavuk aldım tavuk suyu çorbası yapacaktım(en sevdiği çorba) diye ağıtlar yakmaya başladı. Dur askere değil kreşe yolladık öğlen yine canını yemeye gelir dedim sonra ben de dayanamadım ağıtlarına bir güzel eşlik ettim:)
Bugün 12,30 zor ettim, sadece bir kere aradım,sorun yok oynuyor dediler. Öğlen almaya gittiğimde öğretmeni yeni olduğu için birebir ilgilenmiş anlattı Eray ile ilgili gözlemlerini. Tahmin ettiğim gibi yememiş evde yemek yemekle ilgili problemi yok ama dışarı da yemek yemez.Öğretmeni burayı da zamanla evi göreceği için yiyecek telaş etmeyin dedi. Kurallara uymamış, dikkati kendi yaş grubunda ki diğer çocuklara göre az ama bu şimdi belli olmaz zamanla anlayabiliriz dedi. Olumsuz hiçbir lafı kabul etmemiş öğretmenine kızmış şuş(sus) demiş.O yüzden şimdilik olumsuz davranışlarının hiçbirini görmeyin olumlu davranışlarını takdir edin dedi.Aktivitelere herkesten önce katılmak istemiş.Bir de rahat bir çocuk dedi, su ayağına gelsin her şey ayağına gelsin istiyor tabi annane ve babaanne ile büyüyen çocuk böyle oluyor ama alışacak dedi. Aslında biz halk dilinde rahat değil tembel diyoruz ya neyse:)Yarın yine getirin dediler ben bakarız dedim hele durun önce bir kendime geleyim demedim. 12 eylül de bir değişiklik olmazsa kısmetse o kreşe başlayacak.
Aslında bu kreş kendini geliştirmesi için çok iyi olacak,oğluma getirilerini de tahmin edebiliyorum, eğlenecek, arkadaşları olacak da peki bugün suçluluk denilen duygu neden benim peşimde....
21 yorum:
o suçluluk duygusu hiç gitmiyor canım :)
Yağmur 2 senedir kreşe devam ediyor. son bir ay sadece yüzmeye gitti. Onun harici annanneyleydi. Pazartesi okula başlarken sanki ilkmiş gibi bendeki stresi görecektin. Biri siz evde kalın gitmeyin dese kızımı alıp bırakmayacaktım. Ama kimse demedi :( Çok standart bir laf biliyorum ama onlar alışıyorlar. Biz alışamıyoruz. Vicdan rahat bırakmıyor. Hayırlısı olsun şimdiden ;)
Neden suçluluk duygusu hissediyorsun,o yaşıtları ile beraber bir kimlik kazanacak.kemdini korumayı,elindekiyle yetinmeyi,arkadaş olmayı,arkadaş kaybetmeyi,sevmeyi yani kendi çapında hayatı öğrenecek annesi.öyle bir anlatmışsın ki nerdeyse benide ağlatacaksın Allah iyiliğini versin emi.hadi hayırlı olsun inş.
Bahar gibi düşünüyorum bende. sanırım asıl alışamayan bizleriz. bu arada, bence de her gün götür yarım gün bile olsa. onun için de ön alıştırma olur bence...
niye yabancılar gibi olamıyoruz? nedir bizi onlardan üstün kılan? perfectiz ya ayrılamayız kıyamayız, ağlatamayız, kızamayız, cezalandıramayız,... sanki vazgeçiyoruz çocuktan.
Ayla işyerin rahatsa sorun yok. ben şimdi haftada 3 gün göndermekle hata ettim. araya anneanne seçeneğini eklemekle eceye seçme şansı verdim. okuldan soğuttum. ama niye kıyamadım çünkü.
adam olmayız biz Ayla. çoook ekmek yememiz lazım çoook.
Ben zaten annemin siciline verecem kızımı.
Oy deme öyle Bahar,ben alışırım zannettim ama sonuçta sen benden önce gittin bu yoldan elbet vardır bir bildiğin o zaman vay geldi başıma diyeyim.Bu nefes almayı zorlaştıran kötü bir duygu.Bir arkadaşım da senin gibi demişti Pazartesi her şeye baştan başlıyoruz diye:( Erayım alışsında ben bir şekilde idare ederim ne edeyim.
İnşallah hayırlısı olur,teşekkür ederim.
Otuzundan sonra teşekkür ederim hayırlısı olur inşallah. Evet kreşin getirilerini tahmin ediyorum annane ve babaanne artık Eray'a yetemiyor biliyorum, evde çok sıkılıyor arkadaşları olacak ve onların içinde nasıl davranması gerektiğini öğrenecek ,sosyalleşecek de ne bilim işte insan üzülmeden de duramıyor
Sibel aslında okul başlayana kadar yarım gün gitse ıyı olur dedik de şu an yaz okulu var saatleri pek uymuyor bize bugün izin alıp getirdik mesela.Bir de yarın da gelsin dediler sonra hemen yaz okuluna kayıt yapalım mı dediler.Biraz kendimizi toparlamamız lazım maddi açıdan.Zaten 12 eylülde yıllık iznimden kullanacağım bende gideceğim birkaç gün inşallah sorun olmaz.
Nilhan evet haklısın bugün hissettiğim ve tanımlayamadığım duygu buydu galiba. Vazgeçmek.Çocuğumdan vazgeçiyor gibi hissettim halbuki ne kadar yanlış.Düşün bugün ağlamadı,ağlasaydı ne yapacaktım onu hiç bilmiyorum bir gün belki başıma gelecek o zaman inşallah dirayetli bir duruşum olur:(
Nilhan malesef bazı şeyleri yaşarak öğreniyoruz sakın kendine fazla yüklenme.Bugün Erol'a gelirken dedim Erayımı yetiştirirken bazı hatalar yaptık şimdi görebiliyorum,hiçbirşey için geç değil.Yeni şeyi öğretmek daha kolay,alışkanlıkları değiştirmek evet çok zor. Allah yardımcın olur inşallah okulu bir gün sever, nacizene fikrim bence tam gün ver,en azından dene. Öyle bir iki gün deneme ama. Bir kişiyle konuşmuştuk en zor çocuğun okula alışması 2 ay demişti ama ailenin bu süre zarfında kararlı davranması gerekiyor demişti.Yine de alışmazsa bilemedim ki ben o zaman ne yapmalı:(
Zaten ben şu yabancı uyruklu ailelerin yanına gidip eğitim almadığıma bin kere pişmanım:))
beni anlatmışsın Ayla..eylülde benim oğlumda başlayacak...servisle gidecek..yakınımdaki okula vermedim şimdi kıvranıyorum...4 yaşında olacak ve düşünüyorum 4 yaşındaki çocuğu servise vereceksin..yanında yoksun...birşey olsa yanına ışınlanamayacaksın...tonla beynimi kemiren düşünce..
Nihan o kadar iyi anlıyorum ki bizim de önümüzde iki seçenek var ya 18,30 kadar okulda bizi bekleyecek ya da 16,00 servisle annaneye gidecek. Ben çok uzun saatler kalmasını istemediğim için ikinci seceneği istiyorum. O kadar da korkuyorum ki tamam serviste hostes olacak diyorlar ama bizsiz servise binme düşüncesi beni çok rahatsız ediyor.
İnsanları tanımıyorsun ama güvenmek zorundasın. Ayla hanım yemeğini yedi diyecekler inanacaksın, ayla hanım uyudu diyecekler inanacaksın, aktivelerinin hepsini oğlunuz yaptı diyecekler inananacaksın, sınırlı saatte tv seyrettiriyoruz diyecekler inanacaksın,çok terliyor ama biz sık sık kontrol ediyor diyecekler inanacaksın hiç tanımadığın insanlara inanmak zorundasın bence zor bir durum.Sürekli sorguluyorum kendimi acaba hata mı ediyorum diye mantaklık düşünmeye başlayınca artık çocuklar öyle bir çağdalar ki evedeki hiçbir şey yetmiyor onlara inşallah hayırlısı olur, oğlun okulunda çok mutlu olur sen de onu gördükçe çok mutlu olursun
Merhaba,
Önce teşekkür ederim Ada'nın sayfasına bıraktığınız samimi, güzel mesaj için. Şu an ikimiz de benzer bir süreçten geçiyoruz. Çocuklar daha kolay alışıyor, bizim anne yüreğimiz bebeğimizin büyüyüp bizden uzaklaşmasını kabul edemiyor. Umarım bu dünya tatlısı, ilk gün gibi eğlenir tüm hayatı boyu. Dilerim hiç sorun yaşamaz, hiç üzülmez. Çok sevdik onu. Bundan sonra takipçiniziz. Sevgiler
Ayla hanım, ben de oğlum için bir kreş arayışındayım, eve mi yakın olsun işe mi kararsızım, bazen bahsettiğiniz düşüncelere dalıp gidiyorum aynı şeyleri düşünmekten beynim uyuşuyor. Sakıncası yoksa bahsettiğiniz kreşin adını ve nerde olduğunu söyelyebilir misiniz? Alternatifler arasına eklemek isterim.
Umur öncelikle hoşgeldiniz hep beklerim sayfama.Epeydir takip ediyorum sizi Adanın gülüşünün hayranıyım maşallah insan gözlerini alamıyor gülüşünden Allah hep güldürsün yüzünü.Kreş konusuna gelince gerçekten gel gitler yaşıyorum çok mu erken diye biraz daha mı geç versek dedim yedim bitirdim kaç gündür kendimi ama Erayım ilk gününü rahat geçirdi keşke aynı rahatlığı bende gösterebilseydim.Çocuklar evet bazı şeylere daha çabuk adapte olabiliyorlar,inşallah seçimlerimizden dolayı pişman olmayız hep çok mutlu olurlar
Öncelikle adsız isminizi bilmiyorum böyle hitap ettiğim için ne olur kusuruma bakmayın nasıl şartlarınızın olduğunu bilemiyorum yani çocuğunuzu evde karışılayacak birileri varsa bence evinize yakın olmalı.Çocuk yollarda perişan olmasın.Eğer annemle aynı semtte otursaydım kesinlikle eve yakın verirdim çocuğum 07,30-18,30 arası kreşlerde olmazdı.Bizim eve yakın 18,30 kadar açık kreş bulamadık bulduğum okullarda nöbetçi öğretmen yoktu(çaycı hademe vs siz gelene kadar bakar dediler)Tek okul nöbetçi öğretmen koyarım dedi o yüzden eğer evde karşılayacak biri olsaydık Doğa kolejine verecektik.
Sonra işyerine yakın olsun dedik 3.Leventte Özel papatya anaokulu var 12 eylüle kadar bir değişiklk olmazsa kısmetse oraya göndereceğiz.İnşallah yardımcı olabilmişimdir Allah yardımcınız olsun kreşe kara vermek çok zor bir mesele
Erayın yeni kreşi şimdiden hayırlı olsun diyelim.Aynı sorun bizde de var eylülde bende betülü kreşe vermek istiyorum.Burası küçük bir yer olduğu için çok fazla seçme şansım yok 2 kreşten biri olucak.Bazen 1 yıl daha bekleyip öyle kreşe vermek istiyorum ama bir düzene girmesi için, arkadaşlarının olması için kreş şart.Anneanne ve dedesi artık betüşe yetmiyor.Kendi yaşıtları ile oynamak istiyor.Ama ama ama....
benimde oğluma anneannesi bakıyor ve bu aralar 3,5 yaşını dolduğu için kreşe göndermek istiyorum aynı korkular bende mevcut umarım hayal ettiğinden daha da iyi olur
Eğer abide nacizane fikrimi sorarsan annen sana yakınsa 5 yarım gün ver hergün gitsin , 1 yıl sonrada tam gün ver.Bizde uzaklık var işte yoksa ben 5 yarım gün verecektim işin içinden çıkamadık:) mecbur tam gün verdik .Kesinlikle annane ve dede yetmez yeri geliyor bizler bile yetemiyoruz artık bizim zamandaki gibi çocuklar sokakta büyümüyor par dışında hep evdeler enerjilerini boşaltamıyorlar ne yapıyorlar büyüklerin canını yiyorlar da bir yandan da kreş konusunda bazı çekincelerim var,korkuyor insan hiç tanımadığı insanlara canının içini emanet etmeye.
Şerife inşallah sizde içinize sinen bir kreş bulursunuz,oğlunuzu gönderebilirsiniz.
İnşallah hayırlısı olur hepimiz için. Sonuçta biz denemeye karar verdik bakalım baktık hala korkular devam ediyor bazı şeyler içimize sinmiyor başka yer ararım diye düşündüm vazgeçmeyi pek düşünmüyoruz diyeceğim ama yaşamadan da bilemiyoruz bazı şeyleri.
Canim cok da seker masallah. Alisir hic merak etmeyin ilk zamanlar zorlansa da kimbilir ne eglenecek ne guzel seyler ogrenecek yuvada.
Didem teşekkür ederiz inşallah bizde öyle temenni ediyoruz eğleneceği günleri görünce belki de içim rahatlayacak ve bu konuda yazmayı bırakacagım:))
Yorum Gönder