akşam hiç müsait değildim efendim cezaya kaldım

Ay geldim kusura bakmayın akşam bir ara yoktum çünkü oburiks tarafından cezaya bırakıldım.Nasıl mı ? o zaman okumaya devam.

Herzaman ki gibi 19,30 civarlarında huşu içinde akşam yemeğimizi yerken dersem sakın inanmayın zira cümle içinde geçen huşu tontalak sayesinde bizim eve uğramaz, kapımızın önünden geçmez ve hatta mahallemize bile girmez oldu.Hoplaya zıplaya yemek yerken anne herzaman ki gibi lokmaları çiğnemeden yuttuğu için yemeğini erken bitirdi .Ne için efendim diğer ev halkı rahat rahat çiğnesin midecikleri kolaycaçık sindirsin diye.Evet hiç tevazu göstermeyeceğim kahramanız olan anne fedakar bir karakterdi.

Mutfak da oynayan oburiski ne dürttü bilmem girişte duran babasının çantasının yanına gitti , açtı ve çantada annesine ait olan sıfır km ,el değişmemiş (Paulo Coelho-Elif) kitabı aldı.Oburisk’in şefakatli elleriyle kitabı okşamasından çok korkan anne kendinden hiç beklenmeyen bir çazgırlıkla ‘o kitabı sakın alma’ diye bağırdı, üstelik bir hışımla oğlunun elinden çekti.Evet anne centilmenlik dışı bir hareket yapmıştı. Çık çık seslerini duymadığımı sakın zannetmeyin zira benim kulaklarım çok iyi duyar,hem hangisiz sütten çıkmış ak kaşıksınız ki canım. Neyseee. Bu durumu sindiremeyen tontalak o kadar sinirlendi ki gözü hiçbir şey görmez oldu. Annesini belinden ite ite mutfaktan hole çıkardı.Gitt diye bağırdı bir de üstüne sertçe kapıyı kapadı.

Evet bu manzara biraz anneye tanıdık gelmişti ama biraz.Oburiks yemekte çok yaramazlık yaparsa avukatları(kıyamaz onlar) yokken babası inemediği yüksek mama sandalyesini hole çıkararak 2 dakika burada duracaksın cezalısın der.Ama ne karanlıkta bırakır ne de kapıyı üzerine çat diye kapatır.

 Anne mutfak kapısının yanından başlayan ve yukarıya doğru çıkan merdivenlerde oturdu.Karanlık ve çok soğuk (tamam birazcık soğuktu ya tamam ya soğuk felan değildi)holde cezasının bitmesini bekledi hem de hiç gıkı çıkmadan.Mutfaktan gelen kahkahaları duyan anne diğer ev haklının kendisiyle dalga geçmesinden ötürü diş biledi ve intikam yeminlerini kana kana içti.

Bir süre sonra kapı aralandı ve ‘anne’ diye bir ses duyuldu. Kahramanımız anne kafasını başka tarafa çevirdi. Tekrar aynı ses’anne’ dedi ama o kadar yumuşak ve şefkatliydi ki anne bu sefer bu sese kayıtsız kalamadı.

-Efendim oğlum
-anne
-Eray sen beni çok üzdün oğlum, tamam ben hata yaptım annanen gibi anneler hata yapmaz ,annelere küsülmez de demiyeceğim( varan 1 annane bizi duyuyor ve laf çakılarak intikamın ilk perdesi sahnelendi)Neden oğlum kapıyı suratıma kapadın neden beni karanlıkta bıraktın
-anne(inanılmaz şefkatli bir ses)
-Eray kalbimi kırdın -anne galk anne galkk dodo doo (doktor)
-hayır gitmem ben doktorlara hem psikolog ücretleri ne kadar pahalı sen biliyor musun?
-anne dodo anne dodo -tamam doktora gitmeyeceğim ama seni tek bir şekilde affederim benden özür dilersen( anne tontalağın bunu anlamayacağını düşünerek hebele gübele konuşuyor ya sonra şok yaşatır annesine)
-nanam(tamam) anne nanam( ama bu kayunun dediği gibi bir nanamm)

Annesini iki yanağından öper ve sarılır. Yine koşarak babasının çantasına gider, karıştırır mp3 kulaklığını bulur. Kulaklığı kulaklarına takar, her ne kadar anne kalbim kırıldı dediyse de oburiks annesinin sol kolunu dinler(olsun ya sonuçta kalp de sol tarafta değil midir sonuçta hedefe yakındır), boğazına ve kulaklarına bakar.Sözün özü ruhen ve fiziken annesini tedavi eder.

 Artık ne diyelim efendim herkes ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine , bir masal da burada biter.