Eray doğmadan önce çok sık basketbol maçlarına giderdik. Genelde Fenerbahçe yada Efesin maçları olurdu ,çok eğlenirdik. Hoş ben futbolu da severim ama Erol benimle futbol seyretmekten hoşlanmıyor nedense:) Çok konuşuyormuşum, çok yorum yapıyormuşum bir erkek bile benim gibi maç seyretmiyormuş vıdı vıdı vıdı vıdı yani elle tutulur bir yanı yok maç seyretmemesinin benimle:)(bence futbol bilgim onunkinden çok diye kıskanıyor muhtemelen,aslında eskileri bilirim son dönemde pek alakam kalmadı) Neyse konumuza dönelim basketbol diyorduk en son, erayla birlikte birçok aktivitelerimize kısıtlama geldi hatta hiç gitmedik bazı yerlere.Tamam ailelerimize yakındık ama zaten çalıştığımız için tüm gün bakıyorlar birde ay biz sinemaya gitsek, ay biz maça gitsek diye bir durum olamıyordu( nadirde olsa kaytardığımız oluyor yalan yok)Bizde oğlumuzun büyümesini, sıranın bize gelmesini bekledik.Eşim erayın büyümesini onunla maça gitmeyi sabırsızlıkla bekledi ve en sonunda bu dileğine kavuştu pazar günü.
Tontalak hasta diye önce vazgeçtik sonra baktık ateş bir ara düştü ve iyi görünüyordu , erol da çok ısrar etti epeydir bugünü bekliyordu dualar eşliğinde yola çıktık:)Önceden Fenerbahçenin maçları Abdi İpekçi de oynanıyordu ilk defa Sinan Erdeme gittim ben çok beğendim güzel bir salon yapmışlar. Eray girer girmez uslu durdu çünkü salonda incelenecek çok şey vardı ama sonra anne galkk bitti diye sürekli salonda gezmek istedi, sürekli anne goll bitti diye beni ikna turlarına çıktı. En komiği rakip takım banvitin seyircileri bir avuç olmasına rağmen çok hareketliydi onların tribünü oraya gidelim diye tutturması oldu.Konsantre olup seyredemesek de sonuçta güzel bir maç güzel bir gün idi. 2,5 yaşındaki bir çocuğun tüm maçı baştan aşağı seyretmesi zaten mümkün değildi.
Sürekli gözler karşı tarafın seyircilerinde ne çok istedi oraya gitmeyi
23/01/2011 13,00 İlk maç : Fenerbahçe- Banvit Salon : Sinan Erdem 1.Periyot: 25-17 Devre :50-37 3.Periyot: 67-53 4. Periyot: 83-70
gitmek için annesini ikna etmeye çalışırken
6 yorum:
Kırmayaydınız ya çocuğu, hasta da zaten.. karşı takımın taraftarına da güldüm bir avuç ama can havliyle kudurtmuşlar kendilerini..
:))tüm babaların hayali.:))büyüyünce onlarla yapılan herşey insanı mutlu ediyor. arkadaş oluyorlar bizlere.
Talya'da ilk basketbol maçına gittiğinde Eray kadardı.Maçın ortasında onca gürültüye rağmen kucağımızda uyumuştu:)
annesi, tabii ki daha küçük. ama bu önemli bir adım. bir sonra ki maçlar da daha bilinçli olucak, belki o da gitmek isteyecek
Deli annem zaten içim hiç rahat değildi giderken ama erol erayı iyi gördüğü için kalkmak istemedi,eray hasta olmasaydı da eminim kalkmak isteyecekti.
Nihan bir bilsem Allah izin verirse benim Erayla ne hayallerim var, yavaş yavaş başladık bakalım kısmet
Gülay erayda uyumak istesin yeter ki o da uyur hatta bir auto show maceramız var ki sorma, onca gürültüde tam 1,5 saat uyudu
İnşallah Zeynep ya bir spor, ya bir enstürman ya da ne bilim sanatın herhagi bir dalı ile ilgilenmesini o kadar çok isterim ki.
Anneyi ikna etme calismalarini sevdim :)
Yorum Gönder