Pazar 04.00 de çocuğumuzun bir türlü düşmeyen ateşi ile acillik oluşumuzu, çocuğumuz hasta iken yola çıkmamızı, yolda oburiksin 7 saat ağlamasını,gittiğimiz yerde havanın 2-3 gün yağışlı olmasını, oburiksin tam iyileşti derken kene ısırmasını, testlerini ve en sonunda bu testlerin özel hastanede yapılamadığı için mecburen gittiğimiz devlet hastanesinde bu zamana kadar yaşamadığımız arbedeyi, bir hafta çıktığı zannettiğim işyerinden arkadaşın aslında iki hafta olmadığını ve tüm işlerin bana kaldığını hepsini ama hepsini anlatacağım ama vakit yok.
Bugün güzel resimler eklemek istiyorum çünkü gerçekten kendimi iyi hissetmeye ihtiyacım var.
Abananın meydanında Eray'ın en çok sevdiği şeylerden biri kuşları beslemek oldu. Kah besledi kah yakalamaya çalıştı, onlarla çok ama çok mutlu vakit geçirdi
Yemleri attığı zaman kuşlar kanat çırpmaya başladığında benim topuklarım totoma vuruna kadar kaçtım ama Eray onlar kanat çırptıkça kahkahalar attı, benim kaçmama bir anlam veremedi:)
Meydanda kuş yemi satan yer olmadığı için dedesi marketten bulgur aldı.Kuşların bulgur yediğini görünce annesi bu duruma çok şaştı.Aaa kuşlar bulgurda mı yer gibi bir soru sorunca ailedeki herkes anneyle dalga geçti
.
Kuşların bulgurları silip süpürmelerini uzun süre seyretti.
Sonra özgür adam kuşların karnını doyurmanın huzuru ile evinin yolunu tuttu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder