Sanat Eseri(!)

Eray'ın çizdiği Kale Koruyucuları adlı çizim

Dün akşam ödevsiz günüydü tontalağın. Kaç gündür öyle bir koşturma halinde geçiyordu ki akşamlarımız dün akşam ilaç gibi geldi hepimize. Önce babaannesine mısır patlattırdı, karanlıkta televizyon karşısında film keyfi yaptı. O keyfini yapana kadar mutfak toplanmış, çay demlenmişti. Yanına da kek..Ohh yemede yanında yat.

Resmin çocuğu anlama ve tanımada oyun kadar önemli bir araç olduğunu düşündüğüm için bu sefer bende elime aldım kalemleri. Öyle yeteneksizim ki bu konuda kelimelerle anlatamam. Okulda resim dersi gelip çattığındaki gerginliklerimi  hiç unutamam.

Eray ben şövalye resmi yapacağım dedi. Ben ne çizeceğimi bilmediğimden her zaman ki gibi güneşle başladım işe. O şövalyesini, kalesini çizdikten sonra ateş topu fırlatan mekanizmayı çizmeye  koyuldu. Ben de hala tık yok. Kağıdın her yerini kullanmalısın annecim diyerek devam etmemi sağladı. Hımm bulut yapayım bari..

Ben arabayı çizene kadar o atını bile otlattı. Ve resmine kale koruyucuları ismini koydu. Aslında çok uzun bir isim koymuştu(o kadar uzun ki unuttum) ben daha kısa bir isim daha çok akılda kalır diyerekten fikrimi söyledim. Peki o zaman kale koruyucuları olsun dedi. Başka bir konuya geçti. Eğlence alanı çizdi. Üç-dört adamın halay çektiği bir resim. Ben hala aynı çizimdeyim. Hımmm ne çizeyim, ne çizeyim ağaç çizeyim bari..

Evden gürül gürül huzur akarken tontalak hapşırdı.Babası da çok yaşa dedi. Çizimden hiç başını kaldırmadan hep birlikte inşallah dediğinde mıncırmak istedim resmen kendilerini.



Ben denizin çizmiş olduğu Sanat Eseri(!)

Sonra tam bitmese de Eray'a gösterdim çizimi. Aaaa annecim sanat eseri yapmışsın sen dedi. Ben de bir hava bir hava görme gitsin. Eray devam etti. Bence resmini sanat müzesine(sanat galesine demek istiyor bence) satalım, çok güzel dedi. Yok ben bu havayla yaşayamam diye düşünmüş olmalıyım yoksa neden Erol'a göstereyim resmimi ay pardon sanat eserimi. Bir hevesle Erol bak dedim.Öyle pis bir gülüş yerleştirdi ki yüzüne alay etse daha iyiydi bence. Fısssssss..

Bu hareketi Erol'un kıskançlığına yordum. Eray'ın güzel yorumlarıyla yine gaza gelerek dereyi çizmeye koyuldum. Sonra bir ses. Kayınvalidem Ayla saat 21.00 dedi. Yani duydunuz zilin sesini.  Eray için uyku vakti..

Resmimim bitmemesine hayıflansam da ayaküstü bende koydum bir isim. Ahh o arabada bizde olsaydık..Evet evet aynen öyle. Ahh o arabada bizde olsaydık mavi derelerin, yeşilliklerin arasından yol alsaydık. Güneş tam da resimdeki gibi baksaydı ardımızdan..