Sabah 09.50 gibi okuldaydık. Aslında anneme dedim bir yarım saat geç gidelim nasılsa geç gelirler diye. Ama sonra başkalarının davranışları benim davranışlarımı belirleyemez 10.00 da burada olun dediler madem 10.00 da olalım dedim NOKTA.
Tontalağa da bu düşünceyi prensip haline getirmesini öğütlüyoruz. Annecim banane X böyle yaptı bende yapacağım dediğinde X'in davranışları senin davranışlarını belirlemesin.Kalbine, aklına ve mantığına bir sor bakalım X'in yaptığı doğru mu bir davranıştı diye.
Tabi ki şaşırmadım. Veliler 10.20 oldu hala ortalıkta yok. Eray'ım sinema salonunda beklemektense doğruca okulun kütüphanesine koştu. Kütüphane de çok mutlu. Aynı benim okul yıllarımda olduğum gibi.Lisedeyken Ayla mı yok ortalıkta ilk kütüphaneye bakılırdı. Kütüphaneler her dönem sığınağım olmuştur benim. İnşallah oğluma da dolu dolu nefes aldıran,düşüncelerini toparlamasını sağlayan çok güzel bir sığınak olur.
Biraz daha bekledikten sonra müdür yardımcısına dedim.İşten izin alıp gelenler var başlasak mı acaba. Bir on dakika sonra toplantı başladı. İlk olarak birinci sınıf öğrencileri tanıtıldı :) Adı okunan sahneye çıktı balonunu ve yaka kartını alıp doğruca eğlence alanına koştu. Anneler-babalar da rahat rahat toplantısını yaptı. İşte bilindik şeyler. Bir yıl boyunca şöyle yapacağız, böyle yapacağız diye verilen bir sürü vaatler.
Toplantı çıkışı ben bekleyemedim. Allah bin kere razı olsun ondan annem kaldı. Öğle tatilinde tekrar gidip baktım. Çok eğlenmiş, keyifler yerindeydi. Ah bizim zamanımızda böyle miydi. Koca koca çantalar ilk günden takılıyordu sırtımıza doğruca sınıfa. Yoktu öyle alıştırmak falan. En fazla ağlayan çocuğun annesi sırada oturtulurdu.
Bu hafta palyaçolar, şişme oyun alanları haftaya da okulun gerçeği 2+2=4 eder. Olsun çocuklar yavaş yavaş ağlamadan, sızlanmadan alışsın.
Eray'ın okul ile ilgili ilk tespiti: Oturacak rahat bir yer yokmuş. Güldüm. Alıştı çocuklar ana okullarında minderlere, rahat ortamlara tüm gün sandalye de oturma fikri galiba korkuttu.
Ooo geç olmuş işe dönmem lazım bugünü çekirdek ailecek yediğimiz bir yemekte yapılan bir sohbetle kapayalım.
Fotoğraf çektirmeyi kendi istediği zaman seven çocuğun zoraki gülümsemesi |
-Erol çok pişmanım çok GS ilkokulunun çekilişine katılmadığımıza
-Boş ver bence iyi oldu. Fenerbahçeli bir çocuğun GS okulunda ne işi var
-Hey Allahım ya bunun takımla ne ilgisi var
-Var tabi iyi oldu iyi
-Neresi iyi oldu, orası olsaydı paramız cebimizde kalırdı fena mı olurdu
Sohbet boyunca sessizliğini koruyan tontalak bu cümleden sonra devreye girer.
-Para mutluluk getirmez annecim :)
Bunu diyen çocuk Yerebatan'a gidince bir sürü altın dilememiş miydi?
Not: İlkokula 08/09/2014 tarihinde başladın. Senden çok bende heyecan vardı.
6 yorum:
herkese hayırlı olsun bu sene inşallah.. Bu bücürler çok bilmiş oluyorlar söyledikleri lafla kala kalıyorsun büyük büyük teyzelerin dediklerini birgün diyeceğim aklıma gelmezdi ama zamane gençlik işte:):):)
Sibel amin inşallah çok mutlu olurlar.
Ben her seferinde çocukların dediklerine şaşırmayacağım desem de mutlaka şaşırtıyorlar beni. Babama göre çocukları öyle bir yediriyormuşuz ki böyle olmaları normalmiş:)
Hayirli olsun ahretligim insallah butun okul donemi eray icin zevkle mutlulukla ve basariyla gecer.
Amin inşallah ahretliğim. Çocuklarımızın için mutlu ve başarılı bir yıl olur
Şanslılar mı şanssızlar mı bir türlü karar veremiyorum ben bu kuşağın çocukları için. Inşallah hep mutlu gitsin mutlu gelsin okulundan kuzu. Inşallah yaratıcılığı ve kıvrak zekası daha da büyüsün.
Kolaylıklar hepinize yeni hayatınızda. ☺
Ülker'cim çok sağolasın tontalağa belli etmiyorum ama bu yıldan çok tedirgin oluyorum. İnşallah üstesinden geliriz:)
Şanslı olduğu konularda var bence şansız olduğu konularda. En büyük şansları ama anneler daha bilinçli şu zamanda
Yorum Gönder