Kütüphane Müdürü

Akşam Kütüphanedeki Aslan kitabıyla uyudu. O kadar çok seviyor ki kitabını her yere yanında götürüyor. Artık olmak istediğinden vazgeçip başka meslek seçti kendine. Kütüphane müdürü olacakmış..

Akşam uyumadan önce kütüphane açmaya karar verdi. Büyük bir evde yaşamamıza gerek yokmuş, daha küçük bir evde yaşayabilirmişiz. Bu nedenle evimizi satıp küçük bir ev alacakmışız kendimize. Artan parayla da kütüphane açacakmış. Hayallerini dinledim ve birlikte uyuya kalmışız.

Sabah hayaline kaldığı yerden devam etti, tabii kucağında kitabıyla birlikte. Hala kütüphane müdürü  kendisi. Düşündü bir süre. Babam da küpitanenin güvenliğinden sorumlu olacak dedi. Evet evet kullandığı cümle tam da böyle..

Babam da küpitanenin güvenliğinden sorumlu olacak

 

Kendisine bir de kelepçe verecekmiş ne olur ne olmaz diye. Ekledi. Olur mu babacığım.

 

Ben de ses yok tabii. Bu hayalde bana düşecek olan görevi bildiğim için sessizce dinliyorum. Annem deeee dedi cümleye heyecan katarak annemmmm deeee temizlikçi olacak dedi. Gızlar temizlikçi olurmuş bu düşünce aklına nereden yerleştiyse..

 

Oğlum senin hayalinde figüran bile olurum ben buna itirazım yok. Ama kızlar temizlikçi olur düşüncene itirazım var. Her işi herkes yapabilir, işin cinsiyeti olmaz dedim özetle.

 

Hayal kurdukça coştu ve coştukça oğlumun kurduğu bir cümle aklıma geldi nedense

 

Kitap okumak hayallerimizi zenginleştirir annecim.  

 

Bu sabah uzun ve sıkıcı yol göz açıp kapanıncaya kadar geçti.