Bir dilek tut

Bu sene izin olmayınca ne yapayım oğlumla-babasının gezdiklerini yazıyorum bende. Bu da mutlu olmanın başka yollarından biri. Yani sevdiklerinin mutluluğu ile mutlu olmak. Sevdiklerinin güzel vakit geçirmiş, eğlenmiş olması düşüncesi ile avunmak...

Dünkü durak Yerebatan sarnıcı-Topkapı- Ayasofya-Eminönü ayağıydı. Topkapı ve Ayasofya'ya daha önce iki kere gitmişti (hatırlamıyormuş) lakin Yerebatan'a ilk defa gitti çok beğenmiş.

Ben hatırlıyorum da ilk defa lise son sınıfta gitmiştim oraya.Sınava az bir zaman vardı. İnsanlar para atıp dilek diliyorlardı. Öyle şeylere inanmadığım için para atmadım. Ve birden koşa koşa geri dönüp para atıp dileğimi diledim, gruba yetiştim. Öyle bir sınav baskısı vardı ki üzerimde dilek dilemek iyi gelmişti ne yalan söyleyeyim.İnsanlar bazen bazı şeyleri sadece inandığı için değil iyi olmaya ihtiyacı olduğunu için, bir şeye tutunmak için de yapabilirmiş o gün onu öğrendim.

Dileğini söylersen dileğin kabul olmaz gibi bir durum olmayacağına göre bu saatten sonra artık o gün ne dileğimi yazabilirim. Üniversite sınavını kazanıp, iyi bir okul da okumak. Allah'a şükür gönlüme göre oldu. Tontalağa Yerebatan'ı beğendin mi diye sorarken bu düşünceler bağımsız film şeridi gibi gözlerimin önünden geçti.

Ve kaçınılmaz soruyu sordum.Peki dilek dileyip, para attın mı? Tabi ki para atıp dilek diledim dedi. Sanki oraya gidip para atmak Allah'ın emriymiş gibi:) Ne diledin ki acaba diye sesli düşünürken pat diye söyleyiverdi

 

Bir sürü altınımın olmasını

diledim dedi. Güldük birlikte. Acaba bu çocuk kime çekti ki?

Not: İlk Yerebatan'ı ziyaret 04/09/2014

İkinci Not: Bugün babasının bir süre işi olması sebebiyle işyerinde iki saat yanımdaydı. Resim yaptı, bilgisayar da bir şeyler çizdi, yemek yedik. Öğle tatilinde parkta keşif gezisi yaptık. Sümüklü böcek gördü eline alıp sevmek istedi:) Sümüklü böcek, köpek, kedi, solucan bu liste uzar gider korkmayan çocuk nasıl olur da karıncadan korkar anlamam. Tontalak şimdi babasıyla Uçaklar filmini izlemekte.