Levha

 

Her Ramazan aile geleneğidir orada yemek yemek. Hep annemler bizi davet ederdi dün akşam biz davet ettik. Ortaköy'de trafiğe kapalı sokakta bir kebapçı. Herkes masasını, sandalyesini atıyor dışarıya, yemekler öyle yeniliyor. Eray'da biz de rahat ediyoruz gittiğimizde.

 

Eray o saate kadar aç kalamadığı için anneannesi yedirmiş önden o yüzden orada yemedi. Sokakta gözümüzün önünde kedilerin peşindeydi. Koştu oynadı. Bir ara ıpadi eline aldı. Ama o da ne arka masada minicik bir bebek var ve ağlıyor. Küçük beyin başı ağrıdı ve bombayı patlattı.

 

-Annecim neden bebek giremez levhası asmamışlar buraya

Şaşırdım önce. Sonra anlattım. Anlayış göstermesini aynı yollardan bizlerin de geçtiğini söyledim. Dinledi sadece. İtiraz gelmiyorsa eğer kafasına yattı demektir.

Yemekten sonra doğru dondurmacıya. Bu sefer tontalağın gönlünü yapmaca. Dondurmayı yerken annecim beni çeker misin dedi. Tabii fotoğrafını çekerim dedim. Annecim dondurma ile arkadaş mışım gibi çek ama dedi. Arkadaş da ne demek. Bence aralarındaki hikaye bir aşk.

Baba-oğul fotoğrafını çok sevdim ben. Hep söyledim hep söyleyeceğim benim hikayem de onlar.