Durduramıyorum, gerçekten kendimi durduramıyorum. En çok bu durumdan gözlerim şikayetçi. Kızarık, bazen hafif kanlı ve yorgun. İki dakika boş duramıyorum. Sabah gazete, öğlen tatilinde kitabım, işe mola vermek istediğim de araştırma yaptığım konularım. Artık elime ne geçerse artık gözüme ne değerse veya merakımı ne tetiklerse.
Mesela bugün Yunan Mitolojisine daldım. Kim kiminle evli, kim kimin bacanağı, kim kimin yengesinin kardeşinin görümü, efsaneler, kahramanlar vs. Çoğunu bilirdim. Unutmuşum. Okuduğum kitapta
-Prometeus efsanesini bilir misiniz? dedi birden
repliği tetikledi tekrar bu konuya dönüşümü. Bazı bilgiler okudukça tazelendi. Okudukça okudum. Ama benim durmam lazım bir yerde .Gözlerim, gözlerim dile geldi. Zihnimin ne halde olduğunu söylemeyeceğim işte.
Sebep belli. Kendime düşünecek bir an bile yaratmamak için her saliseyi doldurmak.Okumak bu aralar bir işkence.
Son dakika... Son dakika... Son dakika... Son dakika... Son dakika.... Son dakika.. Son dakika..
Şimdi öğrendim, bu yazının son demlerinde..Taze bilgi bu. En azından çektiğim sıkıntılara değiyordu diyordum. Şimdi değmeyecekte. Benim daha çok okumam lazım. Hem de bir salisem bile boş kalmayacak biçimde..
1 yorum:
:((((
Yorum Gönder