Geçen akşam ablamla eskilerden konuşuyoruz en çok da yukarıdaki fotoğrafı sevdiğini söyledi. Seversin tabii o gün sen değil ben çok ağlamıştım dedim gülüştük.
Çocukluğumu anlattığımda bir şey farkettim demiştim ya hani bir önceki yazımda. Hep mutlu olduğum geliyor aklıma evet mutluydum da lakin hiç kötü günüm olmadı mı benim diye de devam etmiştim.
İşte bu fotoğrafın çekildiği gün ben çok ağlamışım.Hayal meyal bir şeyler dönüyor ekranda.Bir çocuğun ortada ciddi sorunlar yoksa ne olabilir istediğinin alınmamasıdır, annesi kızmıştır en fazla dövmüştür.Ben o gün ablamın üstündeki elbise için ağladım.Ben de beyaz gelinlik istiyorum diye tepinmişim.
Halam üç evladından ayırmazdı ya beni dayanamamış gözyaşlarıma hemen üstümdeki elbiseyi dikmiş.Ay senin elbisen daha güzel diye de hep birlikte ikna etmeye çalışmışlar beni.Yahu göz var nizam var çocuksak o kadar değil algılayabiliyormuşum demek:)tabiki benim ki daha güzel değil diye ağlamaya çok ama çok devam etmişim.
Annem o kadar sorunsuz bir çocuktun ki sen derdi ya hep bana çok şaşırmışlar bu tutumuna ve de yaptığım çığırtkanlığıma.Kimbilir belki de o zamana kadar birşeyi o kadar çok istememiştim demek ki.Annem paramız yok derse olay biterdi benim için ikiletmezmişim bile. Hatta minnicikken başlamışım para biriktirmeye alıp paralarımı anneme verirmişim ya neyse
Galiba ikinci çocukların kaderi bu yani en azından benim öyleydi.Ablamın küçülen kıyafetleri yıkanıp hurç ve benzeri bir şeye koyulup dolaba kaldırılmadan ben giyerdim çünkü aramızda sadece 20 ay vardı.O gelinlik bana kaldı ama acaba aynı hevesle giydim mi? Bilmem hiç hatırlayamıyorum şimdi.
Şunu hatırlıyorum ama 26 yaşında sıfır km bir gelinliği yani kendime ait bir gelinliği çok büyük heveslerle ve umutlarla giydim ya o zaman nefes almaya devam.....
Not:Kız anne ne güzelmişim çocukken dedim bir akşam.Küçükken güzel olan büyüyünce çirkinleşirler derler dedi bana.Hani kuzguna yavrusu şahin görünürdü hani kirpide yavrusunu pamuğum diye severdi kandırıldım mı ben yoksa?Annem senin için demedim öyle bir laf vardır diyip lafı çevirmeye çalıştıysa da yok nafile yazdım bunu bir yere:))
Fotoğraftaki halam o zamanlar açıktı şimdi kapalı.Geçen sene bir bayram günü dedi ki facebook muydu neydi oralarda açık fotoğrafımı eklersiniz yaşınıza başınıza bakmadan bacaklarınızı ayırırım sizin dedi.Bizi evet evlatlarından ayırmaz ama yaparım derse yapar ne gerek var şimdi.
18 yorum:
Yazını okuyunca aklıma geldi bende 5 yaşlarında iken bir arkadaşımın boynunda kolyesi vardı, benim neden yok diye saatlerce ağlamıştım.Hatta resmim var çok komik çıkmışım :)) Birde iyi tarafından bak negüzel bir arkadaşın var,ablan demiyorum arada yaş farkı az olunca insan arkadaş gibi olur herhalde.Ben tek çoçuk olduğum için abla-kardeş sevgisini ve paylaşmayı bilmem :)
Bizim evin en büyük çoçuğu bendim, bende sonra iki kız kardeşim vardı, onlar benimkileri giydiler hep, aynen senin gibi onlarda ağlardı, şimdi giydiklerimden çok daha güzellerini onlar giysin diyorum, valla giyiyorlarda :) kızma annene sen onun gözünde prensesler kadar güzelsindir, öylesine aklına gelmiş, dilinden çıkı vermiştir :)
Beni çocukluğuma götürdün:) Şimdi uzanıp,çocukluğuma inesim var.Böhüüü benim de sahip olamadığım bir elbise hikayem var,çok acıklı,çooook acıklı...Ama net hatırlamıyorum:P
Bu arada sen annenin dünya güzelisindir eminim:)))
Ayla yahu! çocukluk güzelliği başka bir şey ama... sen şimdi daha güzelsin be! :)))
ah çocukluk, ağlanan şeyler ne farklı dimi Ayla..
ifade, gözler aynı belliymiş güzellik o zamandan :)
ama ablanın elbsesi daha güzel yani.
haklısın kızmakta, iç geçirmekte.
aylacım yazını okuyunca keşke hep çocuk kalsak lafını yüzkere geçirdim içimden.. keşke hep böyle şeylere ağlasak..
Ağlama hikayen çok tanıdık geldi.Kızkardeşime benzettim birden seni...Şimdilerde herşey daha ucuz ve alım gücü daha fazla.Allahtan küçülenlerin kardeşlere kalması azaldı...
Ablanla çok benziyorsunuz birbirinize ..Her ne kadar ağlamış da olsan fotoğraf sıcacık...
Abide küçükken bir kardeşle kavga sebebi çok olabiliyor lakin büyüdükçe sırdaşın,arkadaşın diğer yarın oluyor bu açıdan kardeş gerçekten çok güzel.Bu dünyada yanlız olmadığını hatırlatıyor insana.Ben çok paylaşan bir çocuktum çünkü doğar doğmaz bir kardeş var yanında,başka çaren yok hemen öğreniyorsun sonuçta:)))
Filiz annemde öyle dedi ağzımdan çıkıverdi valla seninle alakası yok diye inandırmaya çalışıyor beni:)Ben çok uslu bir çocuktum sadece o gelinliği istemişim sadece çok şaşırmışlar hatta.Keşke şimdi ablam verse diyorum bana:))Giyilmemiş sırası gelmeye o kadar çok giysisi var ki....
Nil teşekkür ederim:))eminim annemin gözleriyle görebilseydim kendimi öyleyimdirr.Bu blogu okuyan bilir ara sıra uzanıp giderim çocukluğuma unutamam o yılları.Annene sorsan hatırlatmaz m sana....
Sibel kesinlikle katılıyorum sana çocukluğun güzelliği gibi başka şey var mı acaba ayrıca teşekkür ederim utandım bak şimdi:))
Emine keşke şimdide herşey o zaman ki kadar basit olsa.Aklıma geliyorda nelere üzülmüşüm nelere ağlamışım.Ah küçücük bir çocuğun dünyasında o elbise nasıl bir mutsuzluktu şimdi gülüyorum tabii .Ayrıca güzel sözlerin için çok teşekkür ederim
Cüneyt şimdi bir sor desen ki şu aklınla hangi elbiseyi seçerdin diye halamın el emeği göz nuru mavi elbiseyi seçerdim.Ağlamayayım diye emek verip çarçabuk dikip güldürmek için kendini parçaladığı elbiseyi:)))
Sevgi kesinlikle öyle tabii şu an ki aklınla şu an ki yaşadıklarınla o günleri düşünüp dert ettiğimiz şey dert miymiş diye düşünüp tebessüm ediyor insan...
Düşlerimden inciler;eskiden ablamla beni çok benzetirlerdi birbirimize lakin karakter olarak gece ile gündüz kadar farklıydık.Şu an hem fiziken hem karakter olarak benzetmezler bizi.Evet burun imiş gibi olmuş dimi ağlamaktan yine severim bu fotoğrafı:))Birde eskiden şöyle bir anlayış vardı çocuğun yediği helal giydiği haram diye, eskiler daha tutumluydu bu yönde.Alım gücü olma bile israfa sevmezdi yani en azından bizim çvre öleydi.Şimdi ki gibi çabuk sahip olunmazdı herşeye.Mesela bir kişi emekli olacakta o zama o ikramiye ile ev alacaktı gibi.Çok uzattım galiba yorumunuz için teşekkürler
benimde senin kine benzer bir anım var bu gelinlikler ile ilgili.Sanırım çocukluk dönmemindeki en büyük heves gelinlik giymek
Elif evet çocuklara nedense çok cazip geliyor:)
Kiyamam. Herhalde her kucuk kizin hayalidir. Gencecik yasta giymissin dilegin yerine gelmis ne guzel....
Didem aslında biliyor musun ben hiç evlenmeyeceğim derdim 25 yaşıma kadar:))Küçükken de öyleydim lakin bu gelinlikten ziyada beyaz çiçekli bir elbiseyi andırıyor ya belki de ondan o günleri de çok iyi de hatırlayamıyorum şimdi.Evet annemle babamda 26 evlemek için çok erken demişti daha zamanı var:)))
Anne şaka yapmıştır:)
Gerçekten ablanın elbisesi daha güzelmiş:)
peki ablan neden mutsuz görünüyor?
Domatessuyu hoşgelsiniz öncelikle öylesine dedim diyor ama artık bilemiyorum niyetini zaten kadının yedim ömrünü:))
Ahretliğim biliyor musun bu fotoğrafa her ama her baktığımda bunu düşünürüm.Tamam benim sıkıntım belli de ablam neden böyle.Allah bilir kıza neler yaptım:))neler çemkirdim ama hatırlamıyorum...
Yorum Gönder