ak şeker,kara şeker bir damar soya çeker

zaman ne çabuk geçiyor evimize yeni taşındığımız, erayın saçlarının o biçim olduğu yıllar yani sene 2009:)

Küçükken ama gerçekten çok küçükken annemle türk filmi izlerken annem ağlardı bazı sahnelerde.Ben önce kendimi tutmaya çalışırdım bu çabamı hatırlıyorum sonra dayanamaz bende ağlardım.Annem dönerdi bana
-sen niye ağlıyorsun, ne oldu
-sen ağlıyorsun diye ağlıyorum derdim(bu anı hiç unutmam)
aslında dokunsalar ağlayacak bir insan pek olmadım ama bazı şeyler var ki kendimi tutamıyorum annem gibi(soydur çeker).

Dizi, sinema,tiyatro farketmez duygusal sahnelerde ya da bazı kitapların sonunda kendimi tutamaz ağlarım.Hatta üniversiteden yeni mezun olduğum yıllar ,işsizim bol bol kitap okuyorum .O gün elimde Pietra ırmağının kıyısında oturdum ağladım adlı kitap var.Kitabın finalini yaptım hüngür hüngür ağlıyorum ki annem içeri girdi. Ne oldu niye ağlıyorsun dedi, yok birşey anne kitabın sonuna ağladım dedim. İnanmadı o da başladı ağlamaya(hoş hala da öyleyizdir birimizin gözyaşı diğerini tetikler ) hiç kitaba ağlanılır mı doğru söyle neyin var:) Valla billa çektim sonra inandı, deli dedi korkuttun beni.

Şu aralar takip ettiğim iki tane dizi var aslında takip etmeye çalıştığım desem daha doğru olur. (malum hayat filmlerdeki gibi değil işten dönülünce ertesi güne yemek yapılacak, temizlik yapılacak, çocukla ilgilenilecek)Bunlardan biri Öyle bir zaman geçer ki.Bazen acaba gerçekten böyle babalar var mı diye aklıma geliyor, kanımı donduran sahneler oluyor, hele o Osman yok mu içimi acıtıyor.

Ya şimdi ben ne anlatacaktım nerelere geldim ,neler yazdım: Aslında tontalaktan bahsedecektim. Bahsettiğim dizinin fragmanları 2-3 gündür kanalında dönüyor. Carolinenin Alim diye haykırışına karşı tontalak bir ALİMMM diye höykürüyor ki (çık aradan Caroline tontalak höykürecek) )yüreğimizi dağlıyor. Tontalak evde varken artık duygusallığa geçiş yapamıyoruz.En acıklı sahnelerde bile yapıyor yapacağını,bizi kırıyor gülmekten.İyi varsın aşkitom bazen diyorum sen yokken acaba biz neye gülüyorduk böyle.

 Oradan buradan çok dağınık bir yazı oldu farkındayım ama bugün bu yazı da böyle olsun

 Erol beye not:Sen benim blogumu takip etmiyor musun, hiç yorum yapmıyorsun da dediğim zaman Türk dil kurumu gibi imla yanlışlarımı düzelt demek istememiştim.Sabah sabah msn den diyor ki şu yazıda şurada yanlış yazmışsın Çevrik başı değil, Çevrik köprü hem o özel isim büyük harfle başlar bu liste böyle uzayıp gider. Lafımı geri aldım Türk dil kurumunun şahsına münhasır fahri çalışanı bırak yorum yapma yahu.