Dahill İstanbul da bir yemek

Geçen hafta ablam şirketimizin iftar yemeği var davet iki kişilik gel birlikte gidelim dedi. I ıhh Erol ve tontalağım olmadan boğazımdan geçmez dedim.Dur onlar için de ayarlarım yer hep birlikte gideriz dedi. Sonra ekledi yemek Dahill İstanbul da babam indirim işini ayarlayacak o yüzden babam da davetli diyince ee annem evde yalnız mı kalacak yok o zaman gelmem ben dedim. Yine dur annem içinde bir yer ayarlarız dedi oldu mu şirket yemeği aile yemeği.Ablam şirketin kurucularından sayılır, ilk kurulduğundan beri orada ve bizim için ayrı bir yeri var o şirketin.Kendi şirketimde kuramadığım bağı orayla kurmuşumdur. Tontalağımı da çok severler çok yakından ilgilenirler.Oğlumunda geleceği duyunca çok sevinmişler.

İş çıkışı babaanneden alıp Yıldız'a doğru yol aldık,iftara birkaç dakika kala ancak yetişebildik çok trafik vardı.Nefes nefes oturduk ve maceramız başladı.Eray inanılmaz huysuzdu hatta 3 yaşına kadar böyle huysuz ve sinirli olduğunu görmemişdir. Çok şaşırttı beni hatta bir ara tanıyamadım kendilerini. Öyle bir davrandı ki bu zamana kadar ayağından bir zincirle bağlamışız ,bir odaya kapatmışız ve zincirleri o akşam çözmüşüz gibi garip tavırlar sergiledi. Ya ben çocuğumla nerdeyse her ortama girdim,sakınmadım hiçbir ortamdan neden öyle davrandı diye kafam sepet gibi oldu yemekte.Düşündüm acaba mı dedim bu kadar huysuzluğu hastalık öncesi yapar sonra abuk düşünceleri kafamdan kovdum.

İnsanlar oraya güzel bir akşam için gelmiş ve Eray sürekli çığlık atınca rahatsız olduk ne hakkımız var ki insanların gecesini bozmaya. O yüzden vardiyeli yemek yedik:)Erol aldı Yıldız parkında gezdirdi ben yedim(çiğnemeden yutmaya biz yedik diyoruz) sonra ben ilgilendim Erol yedi.Çok sosyal hatta aşırı sosyal bir çocuk olmasına karşı Eray nasılsın diyenlere aslan kükremesi yaparak yanında uzaklaştırdı hele o bakışlar yok mu İnsanoğlunu ilk defa görmüş gibi anlayın o derece yani.

Müzik, semazenin gösterisi, yemekler,boğaz ,arkadaşlar,ailem, ılık esen rüzgar herşey çok güzeldi ah bir de tontalağım rahat duraydı ya çok güzel bir akşam olacaktı. Dönüşte araba da uyurken o kadar masumdu ki daha eve varmadan o görüntünün hatrına affettim bile ben tontalağımı:)

Bu arada müzisyenlerin oraya gitti bir sandalye kendi çekti ve burunlarının dibinde 5 dakika müziği dinledi sonra rahat edemedi ikinci sandalyeyi çekti. Elini başının altına koyarak uzandı bir tek çizgili pijaması ve atleti eksikti(Fulyanın deyimiyle) yani rahatlığın(!) o gece dibine vurduk.

O gece en çok aklım bu yemekte kaldı,doğru dürüst yiyemedim herkes et seçmişti ben iyi ki de tavuk almışım dedim.Galiba adı Yufka kafesinde kestaneli tavuk dolma:)))Bence gayet başarılıydı.Son olarak ablama teşekkür edeyim yemek için unutmadan tekrar bizi çağırsın biz yine ortalığı birbirine katalım:))Teşekkürler şeker