Şükür O’na Semah O’na

İçine hapsettiğin kalbim
Vurgun yemiş dört köşede kıvranan
Kaldırımlardan kalkmayan alnım
Düşmesini bildiği gibi kalktı seninle
Arşa ermese de mağrur başım
Hiç bu kadarda yükselmemişti
Baharım , gülüm , gül fidanım
Sensin benim umudum , yarınım
Gözlerindeki ışıkla doğdu güneşim
Yol gösterdi sevdamızın ateşi
Deli gibi çarpıyorsa eğer
İçimde içime dar geliyorsa
Hüzünleri siliyorsa bakışların
Aşk diye adlandırmışsak bu ateşi
Sol tarata yaşamışsak ne varsa
İçimdeki ateştir hatırla büyür
 Ne soldan aşağıdadır nede çok yukarıda
Tam orta yerinde , merkezindedir
Yeminle , antla , akitle bu sevda
Taraf sen , tarafı ben ve sahibi O’dur
Yarattığı mutluğu katlayan
Durduğu yerde durdurmayan Ateşledikçe büyüten ,
yaşanılası kılan Hayal kurduran ,
umudu veren Canı veren Ey cananı veren
Şükür sana ki mutlu ettin beni
Ne varsa elimde hepsini sana doğrultuyorum
Bedenim , ruhum ve benliğimle
Bileceğimi verdiğin hediyenin kıymetini

Erol KALAFAT 17.05.2004 01:32

Körfez pisti 2004 yada 2005 hatırlayamadım.Erolla aynı işyerinde çalışıyorduk, her gün masamda ya bir şiir ya bir mektup ya bir çiçek ya da küçük bir not olurdu ne güzel günlerdi o günler:) Yukarıdaki şiirde yaptığı süprizlerden biri. Ne bilim geldi aklıma işte:)Aramızdaki 30 cm boy farkı belli olmuyor dimi