Bir öğle tatili klasiği 2

 

Kaç kere yanından geçtim kim bilir. Hiç ama hiç görmemişim. Nuran Abla 'hele şükür kimse yok önünde bir fotoğrafını çekeyim' dediği zaman dikkatimi çekti. Kırmızılı ağaç ofisime o kadar yakın ki. Nasıl olur da bu güzelliği atlamışım diye şaşırdım.

 

İşte benim sorunum bu bazen ileriye o kadar odaklanıyorum ki burnumun uçunundakini kaçırıyorum.

 

 

Not: Fotoğraf bu öğle tatilinden. Fotoğraf makinem yanımda değil de cepten çektim. En kısa zamanda yani pazartesi makine ile gidip daha net bir fotoğrafı çekilecek.